تفاوت پول فیات با کریپتو چیست؟

پول دیجیتال: 3 نوع پول دیجیتال

پول دیجیتال (یا ارز دیجیتال) به هر وسیله پرداختی اطلاق می شود که به شکل کاملا الکترونیکی وجود داشته باشد.

پول دیجیتال از نظر فیزیکی مانند اسکناس دلار یا سکه قابل لمس نیست. با استفاده از سیستم های آنلاین محاسبه و منتقل می شود. یکی از انواع شناخته شده پول دیجیتال، ارز دیجیتال بیت کوین است.

پول دیجیتال همچنین می تواند نشان دهنده ارزهای فیات مانند دلار یا یورو باشد.

پول دیجیتال با استفاده از فناوری هایی مانند تلفن های هوشمند، کارت های اعتباری و صرافی های آنلاین رمزارزها مبادله می شود.

در برخی موارد، می توان آن را با استفاده از دستگاه خودپرداز به پول نقد فیزیکی تبدیل کرد.

• پول دیجیتال پولی است که به شکل کاملا دیجیتالی است. این یک دارایی فیزیکی مشهود مانند پول نقد یا سایر کالاها مانند طلا یا نفت نیست.
• پول دیجیتال می تواند زیرساخت مالی فعلی را ساده کند و انجام تراکنش های پولی را ارزان تر و سریع تر کند.
• همچنین می تواند اجرای سیاست های پولی توسط بانک های مرکزی را تسهیل کند.
• نمونه هایی از انواع پول دیجیتال، رمزارزها ، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی و استیبل کوین ها هستند.

درک پول دیجیتال

امروزه نوعی از پول دیجیتال به شکل پول نقد در حساب های بانکی آنلاین در جامعه وجود دارد. این پول نقد را می توان برای دیگران ارسال کرد یا از آنها دریافت کرد.

همچنین می توان از آن برای معاملات آنلاین استفاده کرد.

پول دیجیتال از نظر مفهوم و کاربرد مشابه مشابه نقدی خود است زیرا می تواند یک واحد حساب و وسیله ای برای تراکنش های روزانه باشد.

اما نقدی نیست. به عنوان مثال، دلارهای موجود در حساب بانکی آنلاین شما، پول دیجیتالی نیستند، زیرا زمانی که آنها را از دستگاه خودپرداز برداشت می کنید، شکل فیزیکی به خود می گیرند.

پول دیجیتال با پول نقد متفاوت است زیرا روند تراکنش های پولی را بهبود می بخشد.

به عنوان مثال، ریل های فناورانه پول دیجیتال می تواند انتقال ارز در سراسر مرزها را در مقایسه با پول استاندارد آسان تر و سریع تر کند.

این شکل از پول همچنین روند اجرای سیاست های پولی را برای بانک های مرکزی ساده می کند. استفاده از رمزنگاری در برخی از اشکال پول دیجیتال، تراکنش‌های مربوط به آنها را ضد دستکاری و مقاوم در برابر سانسور می‌کند، به این معنی که نمی‌توانند توسط دولت‌ها یا سازمان‌های خصوصی کنترل شوند.

با توجه به این مزایا، پول دیجیتال به یک اولویت برای چندین دولت در سراسر جهان تبدیل شده است.

بانک مرکزی سوئد، کشوری که در راه تبدیل شدن به یک جامعه بدون پول نقد است، از سال 2017 چندین مقاله اکتشافی منتشر کرده است که مزایا و معایب معرفی پول دیجیتال در اقتصاد این کشور را بررسی می کند.

در همین حال، چین قبلاً آزمایش‌های آزمایشی مربوط به DC/EP، معادل دیجیتال پول ملی خود را انجام داده است و قصد دارد به زودی آن را منتشر کند. دلار شنی باهاما یک تکرار دیجیتالی از پول ملی این کشور است. در اکتبر 2020 منتشر شد. طبق نظرسنجی فوریه 2021 صندوق بین المللی پول (IMF)، حدود 111 کشور از 159 کشور عضو آن در حال تحقیق یا برنامه ریزی برای معرفی پول دیجیتال در آینده نزدیک هستند.

پول دیجیتال چه مشکلاتی را حل می کند؟

چندین سیستم در حال حاضر تراکنش های خود را با نسخه های دیجیتالی پول انجام می دهند. به عنوان مثال، سیستم های کارت اعتباری به کاربران امکان می دهد کالاها و خدمات را به صورت اعتباری خریداری کنند.

سیستم های انتقال حواله بانکی امکان جابجایی پول نقد را در سراسر مرزها فراهم می کند.

چنین تراکنش‌هایی گران و زمان‌بر هستند، زیرا شامل استفاده از سیستم‌های پردازش متفاوت می‌شوند.

سیستم سوئیفت ( SWIFT) ، یک شبکه سیستم های پرداخت متشکل از بانک ها و مؤسسات مالی مختلف در سراسر جهان، نمونه ای از چنین تجهیزاتی است. برای هر انتقالی که از طریق شبکه سوئیفت انجام می شود هزینه هایی دریافت می شود.

مؤسسات عضو سوئیفت نیز در مجموعه ای از مقررات عمل می کنند که هر کدام به حوزه مالی متفاوتی اختصاص دارد.

علاوه بر این، این سیستم‌ها بر اساس وعده پرداخت‌های آتی ساخته شده‌اند و از یک تاخیر زمانی برای هر تراکنش اطمینان می‌دهند. به عنوان مثال، تطبیق کارت‌های اعتباری در تاریخ دیگری اتفاق می‌افتد و کاربران می‌توانند برای تراکنش‌ها استرداد وجه ارسال کنند.

یکی از اهداف پول دیجیتال حذف تاخیر زمانی و هزینه های عملیاتی چنین تراکنش هایی با استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) است.

در یک سیستم DLT، گره ها یا دفترهای مشترک به هم متصل می شوند تا یک شبکه مشترک را برای پردازش تراکنش ها تشکیل دهند.

این شبکه همچنین می تواند به سایر حوزه های قضایی گسترش یابد و زمان پردازش تراکنش ها را به حداقل برساند.

شفافیت را برای مقامات و ذینفعان فراهم می کند و با حذف نیاز به پایگاه داده متمرکز سوابق، انعطاف پذیری شبکه مالی را بهبود می بخشد.

مشکل، که به سادگی بیان شد، مربوط به اطمینان از این است که یک “یادداشت” یا مقدار، دو بار توسط یک شخص خرج نشود.

راه اندازی متمرکز تولید و توزیع ارز، مانند آنچه در حال حاضر با بانک های مرکزی وجود دارد، از سیستمی از شماره های سریال استفاده می کند تا اطمینان حاصل شود که هر اسکناس منحصر به فرد است.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یا پول دیجیتال صادر شده توسط اشخاص خصوصی، نقش یک مقام مرکزی را در تضمین پرداخت بدهی و یکپارچگی تراکنش‌ها، هرچند در زمینه دیجیتال، تکرار می‌کنند.

انواع دیگر غیرمتمرکز هستند، آنها عملکرد مقامات مرکزی برای نظارت بر تولید و واسطه های مورد نیاز برای توزیع ارز را حذف می کنند.

از رمزنگاری استفاده می شود. امضاهای کور هویت طرفین معامله را پنهان می کنند و مدارک دانش صفر جزئیات تراکنش را رمزگذاری می کنند.

انواع پول دیجیتال

به لطف پشتوانه تکنولوژیکی آن، پول دیجیتال می تواند برای اهداف متعدد سازگار باشد و می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. سه اقتباس از پول دیجیتالی که در زمان‌های اخیر ظهور کرده‌اند به شرح زیر است:

صرافی غیر متمرکز چیست؟ همه چیز در مورد این صرافی‌ها

همه‌ی کاربران برای انجام معاملات خود نیاز به یک بستر امن و مناسب دارند. صرافی‌ها نقش بسیار مهمی را در بازار کریپتوکارنسی ایفا می‌کنند. صرافی غیر متمرکز و متمرکز پلتفرم‌هایی هستند که به منظور انجام معاملات مالی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این مقاله قصد داریم تمام نکات مربوط به صرافی‌های غیرمتمرکز را بیان کنیم.

صرافی غیر متمرکز (Decentralized Exchange) چیست؟

به مکانی که از آن جهت خرید و فروش و معاملات ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند، صرافی غیرمتمرکز یا DEX میگویند. این پلتفرم توسط هیچ نهادی (دولتی، شخصی) کنترل نمی‌شود و به همین علت به آن غیر متمرکز میگویند. این صرافی‌ها در شبکه‌ی بلاکچین و تحت یک قرارداد هوشمند ساخته شده‌اند و در نتیجه آزادی عمل و امنیت شبکه بلاکچین را در خود دارند. منظور از قرارداد هوشمند، نرم افزاری است که یک یا چند دستور مشخص را در شرایط خاص اجرا کرده و حتی خود سازنده‌ی آن هم نمی‌تواند جلوی اجرا شدن این دستورات را بگیرد.

در این بستر تراکنش‌ها مستقیماً بین معامله گران ارزهای دیجیتال انجام می‌پذیرد. شما به راحتی می‌توانید بدون ثبت ‌نام و احراز هویت در صرافی‌های غیر متمرکز به فعالیت بپردازید. در این صرافی‌ها هیچ ارگان یا شخصی برای بررسی تراکنش‌ها وجود ندارد و اطلاعات افراد در دسترس هیچ فردی قرار نمی‌گیرد.

تفاوت صرافی‌های متمرکز و غیر متمرکز

در صرافی‌های متمرکز ایده‌ی متمرکزسازی با استفاده از یک شخص ثالث وجود دارد و هر دو طرف معامله به این شخص ثالث اعتماد دارند. در واقع در این نوع صرافی‌ها یک شخص یا شرکت خاص بین فروشنده و خریدار قرار می‌گیرد و معاملات در یک بستر شبیه بانک صورت می‌گیرد؛ اما در صرافی‌های غیر متمرکز هیچ‌گونه شخص یا شرکت خاصی حضور ندارد و معاملات به شکل همتا به همتا (P2p) و بدون واسطه انجام می‌گیرد.

یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های این دو پلتفرم امکان استفاده از پول فیات است. در صرافی‌های متمرکز شما به راحتی می‌توانید پول رایج مملکت خودتان را (مانند ریال) به صرافی بدهید و در مقابل ارز دیجیتال خریداری کنید اما امکان مبادله با پول فیات در بستر صرافی‌های غیر متمرکز وجود ندارد و در این پلتفرم‌ها شما فقط با ارزهای دیجیتال سر و کار دارید.

صرافی‌های متمرکز به علت زیرساخت‌ها و نقدینگی بهتری که دارند از محبوبیت بالاتری برخوردار هستند. با این حال طرفداران صرافی‌های غیر متمرکز نیز روز به روز در حال افزایش هستند.

مزایای صرافی غیر متمرکز

محبوبیت این صرافی‌ها به دلیل مزایا و خدماتی که به کاربران ارائه می‌دهند، در حال افزایش است. از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مزایای صرافی غیر متمرکز

• کاهش خطر سرقت دارایی‌ها
• پشتیبانی مناسب از ارزهای دیجیتال
• ناشناس ماندن کاربران
• عدم امکان دست‌کاری بازار

موارد ذکر شده در بالا از مهم‌ترین ویژگی‌های صرافی غیر متمرکز هستند. بیایید برای درک بهتر این ویژگی‌ها، نگاهی عمیق‌تر به هرکدام داشته باشیم.

کاهش خطر سرقت دارایی‌ها و هک شدن کاربران

به دلیل عدم حضور مالک شخصی یا دولتی، امکان هک شدن این سیستم بسیار کاهش پیدا کرده است. از طرفی دیگر به این دلیل که دارایی‌های شما در کیف پول دیجیتال‌تان ذخیره می‌شود، کمتر در معرض حمله‌ی هکرها قرار می‌گیرید.

اگر از کلیدهای خود به خوبی مراقبت کنید، در این صرافی‌ها می‌توانید امنیت بالایی را تجربه کنید.

پشتیبانی مناسب از ارزهای دیجیتال

صرافی‌های غیر متمرکز طیف گسترده‌ای از کوین‌ها و توکن‌ها را پشتیبانی می‌کنند. از ارزهای دیجیتال معروف گرفته تا تفاوت پول فیات با کریپتو چیست؟ ارزهای کمتر شناخته شده.

ناشناس بودن کاربران

برای استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز (بیشتر این صرافی‌ها) نیازی به احراز هویت و ثبت‌نام ندارید. در نتیجه می‌توانید تراکنش‌های سریع و ناشناس را با امنیت بالا انجام دهید.

عدم امکان دست‌کاری بازار

در این صرافی‌ها امکان دست‌کاری بازار به دلیل عدم حضور شخص یا شرکت خاص کاملاً از بین رفته است. در واقع در این محیط شخص ثالثی وجود ندارد و اطلاعات و داده‌ها نیز در اختیار هیچ نهادی نیست در نتیجه دست‌کاری و تغییر در بازار غیر ممکن است.

معایب صرافی غیر متمرکز

یکی از مهم‌ترین علل ایجاد صرافی غیر متمرکز، رفع ایرادات صرافی متمرکز بود؛ اما این موضوع باعث نشد که خود صرافی غیر متمرکز بدون عیب و ایراد باشد. در زیر مهم‌ترین معایب این بستر معاملاتی آورده شده است:

معایب صرافی غیر متمرکز

• رابط کاربری پیچیده‌تر
• عدم استفاده از پول فیات
• حجم نقدشوندگی پایین

همان‌طور که در بالا مشاهده کردید این بستر هم ایراداتی دارد که می‌تواند برای استفاده‌ی برخی از کاربران مناسب نباشد. در زیر به صورت کامل‌تری این معایب را بررسی خواهیم کرد.

رابط کاربری پیچیده‌تر

در معاملات غیر متمرکز نیاز به دانش تخصصی و مطالعه دارید. به بیان ساده‌تر به این دلیل که خود شما تمام کارهای مربوط به معاملات‌تان را انجام می‌دهید، یک خطای کوچک می‌تواند باعث از بین رفتن دارایی‌های‌تان شود. از طرفی نگه‌داری از تمام کلیدها و رمز عبورها بر عهده‌ی خود شما است.

عدم استفاده از پول فیات

یکی از مهم‌ترین معایب معاملات غیر متمرکز این است که با پول فیات (پول‌های رایج در دنیا مانند دلار، پوند، ریال و …) نمی‌توانید خرید ارزهای دیجیتال را انجام دهید و در مقابل نیز نمی‌توانید دارایی‌های دیجیتال خود را از طریق این صرافی‌ها به پول نقد تبدیل کنید.

حجم نقدینگی

در این صرافی‌ها حجم معاملات پایین‌تر از صرافی‌های متمرکز است. در واقع در بازارهایی که احتمال نقدشوندگی در آن‌ها کمتر است، پیدا کردن کسی که به شما قیمت منطقی را پیشنهاد کند کمتر می‌شود. در نتیجه کاربران کمتری به سمت این صرافی‌ها می‌آیند.

نحوه‌ی کار صرافی‌های غیر متمرکز

در بالا به این نکته اشاره کردیم که تراکنش در این صرافی‌ها توسط نرم افزاری به نام قرارداد هوشمند انجام می‌پذیرد. این قرارداد هوشمند در واقع دستوراتی است که به صورت کد روی بستر بلاکچین ایجاد شده است.

زمانی که این دستورات اجرا می‌شوند دیگر قابل توقف و تغییر نیستند و حتی سازنده‌ی این دستورات و کدها هم نمی‌تواند اجرای این قراردادها را متوقف کند و تا ابد ادامه پیدا می‌کنند.

• در این صرافی‌ها شما مستقیماً با معامله گران دیگر در ارتباط هستید. برای انجام شدن یک معامله در این بستر مراحل زیر طی می‌شود:
• در ابتدا کاربر کیف پول دیجیتال خود را به صرافی متصل می‌کند.
• در گام بعدی سفارش خرید یا فروش خود را ثبت می‌کند.
• خریدار یا فروشنده‌ای که در مقابل کاربر اول قرار دارد، سفارشی مطابق سفارش کاربر اول ثبت می‌کند.

دارایی‌ها وارد قرارداد هوشمند شده و در آنجا مبادله صورت می‌پذیرد و در نهایت ارز به کیف پول خریدار منتقل شده و از کیف فروشنده کسر می‌شود.

سخن پایانی در رابطه با صرافی غیر متمرکز

یکی از مهم‌ترین اقدام‌ها برای فعالیت در بازار کریپتو، انتخاب بستر امن معاملاتی است. در این مقاله سعی کردیم صرافی غیر متمرکز را به شما معرفی کنیم.در دوره ارز دیجیتال حامی آکادمی به طور کامل مباحث مربوط به صرافی‌ها را بررسی کردیم که می‌توانید از آن استفاده کنید. همچنین در دوره آموزش رایگان ارز دیجیتال، آموزش‌های اولیه این بازار را آموزش داده‌ایم. اگر نیاز به مشاوره ی مالی یا اطلاعات بیشتر در خصوص بازارهای مالی یا سوالی در مورد دوره های حامی آکادمی دارید، با تیم ما در ارتباط باشید.

کریپتو چیست

بازار ارز دیجیتال یا کریپتو کارنسی یک بازار نو ظهور است ,کریپتو یک فرم از پول ااکترونیکی می باشد با مجله ارز دیجیتال همراه باشید .

ارزهای دیجیتال، ارزهایی هستند که از رمزنگاری برای انتقال در اینترنت استفاده می کنند، رمزنگاری های ارزهای دیجیتال غیرقابل هک و پیگیری هستند.

ابتدا رمزنگاری در جنگ جهانی دوم برای انتقال پیام و فرمان های نظامی مورد استفاده قرار گرفت. در عصر دیجیتال، ریاضیات و علوم کامپیوتر برای امنیت ارتباطات، اطلاعات و انتقال پول مورد استفاده قرارگرفته اند.

اولین ارز دیجیتال بیت کوین است که در سال ۲۰۰۹ ایجاد شد و اکنون پادشاه دنیای ارزهای دیجیتال است. در چند سال گذشته ارزهای دیجیتال زیادی معرفی و عرضه شده اند. در حال حاضر حدود ۹۰۰ ارز دیجیتال در بازارهای جهانی تجارت می شود.

ارزهای دیجیتال از فناوری غیرمتمرکز استفاده می کنند و به کاربران امکان پرداخت امن و ذخیره پول را بدون نیاز به ثبت نام یا استفاده از بانک ها و سازمان های واسطه می دهند. اکثر ارزهای دیجیتال روی پایگاه داده توزیع شده ای به نام بلاک چین اجرا می شوند. بیشتر واحد های اصلی ارز دیجیتال (به جز توکن ها) توسط یک فرآیند به نام استخراج یا ماین تولید می شوند.

کریپتوکارنسی یا ارز دیجیتال یا رمزارز

اگر ما تکنولوژی بلاک چین را به یک سیستم عامل تشبیه کنیم هر کدام از ارزهای دیجیتال تنها یکی از برنامه‌ ها یا اپلیکیشن های این سیستم عامل هستند

هر کدام از ارزهای دیجیتال برای یک کاری راه‌اندازی شده اند. مثلا برخی از آنها برای تبادلات مالی ایجاد شده اند یا برخی در زمینه هوش مصنوعی یا برخی دیگر در زمینه واقعیت افزوده و…

هر کدام از آنها کارایی و قابلیت های خاص خودشان را دارند و این دقیقا مثل نرم افزارها یا اپلیکیشن ها است که هر کدام دارای ویژگی ها و کارایی های خاص خودشان هستند

اما خیلی از آنها صرفاً با ترفند کلاهبرداری کردن از مردم ایجاد شده‌اند و هیچ کارایی ندارند و ارزشی پیدا نخواهد کرد. بنابراین لازم است که این نوع ارز های دیجیتالی که کلاهبرداری هستند و زمینه‌هایی که می‌توانند از طریق آنها کلاهبرداری کنند را شناسایی کنیم

کریپتوکارنسی‌ها با ارزهای فیاتی تفاوت‌هایی دارند. این ارزهای دیجیتال دارایی‌هایی غیرمتمرکز هستند که برخلاف ارزهای فیات تحت کنترل مرجع نظارتی یا بانک مرکزی قرار ندارند. با وجود ممنوع بودن ترید ارز دیجیتال در اکثر کشورها، پتانسیل این حوزه برای تغییر چشم‌اندازهای مالی غیرقابل انکار است. در واقع فرصت‌های تجاری و سرمایه گذاری بسیاری در پس زمینه آن وجود دارد. بیشتر ارزهای دیجیتال مبتنی بر تکنولوژی بلاکچین هستند. این تکنولوژی دارای مزایا و کاربردهای بسیاری برای مدل‌های مشتری محور، زنجیره‌های تأمین مواد غذایی و پروتکل‌های پیشرفته امنیت سایبری است. ترید ارز دیجیتال در مقایسه با معاملات در بازارهای سنتی‌تری مانند فارکس تفاوت اساسی از خودشان نشان می‌دهند. چون آنها دارایی‌های جدیدی هستند که کمترین تاثیرپذیری را از محرک‌های اثرگذار بر بازارها می‌گیرند.

عوامل زیر بر ترید ارز دیجیتال تاثیر می‌گذارند:

زمانی که مخالفت‌ها نسبت به فضای کریپتوکارنسی‌ها افزایش پیدا می‌کند

حمله به بازار کریپتوکارنسی‌ها که نقص‌های امنیتی را آشکار می‌کند

اخبار و شایعاتی مبنی بر کنترل بیشتر بانک مرکزی یا دولت‌ها بر اجرای ممنوعیت کریپتوکارنسی‌ها

از ترید ارز دیجیتال تا فیات

تصور کنید که شما مقداری پول دارید و می‌خواهید آن را در فضای کریپتوکارنسی‌ها سرمایه گذاری کنید. در این صورت از کجا شروع می‌کنید؟ پاسخ «صرافی» است. پورتال‌هایی که دنیای ما را با دنیای ارزهای دیجیتال مرتبط می‌سازند، «صرافی‌ها» هستند. صرافی‌های بسیاری برای انجام این کار وجود دارند. اما قبل از انتخاب یکی از آن‌ها برای ترید ارز دیجیتال خود باید نکته‌هایی را در نظر بگیرید و صرافی‌ها را از این نظر بررسی کنید:

اعتبار:
قبل از هر اقدامی، ابتدا مطمئن شوید که این صرافی در کشور و منطقه‌ی سکونت شما در دسترس است و سرویس ارائه می‌دهد یا خیر. برای مثال بسیاری از صرافی‌ها همانند coinbase، kraken، Poloniex, Bittrex, Bitfinex, Bithumb, Coinone اجازه عضویت به ایرانیان را نمی‌دهند؛ بنابراین پیش از افتتاح حساب بررسی کنید که کدام صرافی برای کشور شما ممنوعیت معامله ایجاد نمی‌کند.

شهرت و سابقه:
نکته بعدی که باید آن را بررسی کنید شهرت و سابقه آن صرافی است. آیا کاربرانش از خدمات آن صرافی راضی هستند؟ آیا اخیراً هک شده است؟ چقدر معامله در آن ایمن است؟ آیا مردم شکایاتی از آن صرافی کرده‌اند؟ سایت Twitter و Reddit منابع خوبی برای بررسی نظرات در این خصوص هستند.

نرخ مبادلات:
در مرحله‌ بعد باید نرخ مبادلات آن صرافی را بررسی کنید. صرافی‌های مختلف ممکن است نرخ‌های متفاوتی داشته باشند که باید حتماً آن را در نظر داشته باشید.

امنیت:
همیشه صرافی را انتخاب کنید که به‌ نوعی از شما ID یا شناسه‌ی تائید هویت می‌خواهد. اگرچه این کار ممکن است زمان‌بر باشد، اما به همین علت، معامله شما در این صرافی در مقایسه با یک صرافی ناشناس، صد برابر امن‌تر می‌شود. برای خرید ارزهای دیجیتال در ابتدا باید صرافی مورد نظرتان را -که به شما امکان خرید و فروش ارز مورد نیازتان را می‌دهد – انتخاب کنید. تا حد امکان سعی کنید کریپتوکارنسی خود را در آن صرافی ذخیره نکنید زیرا امکان هک شدن وجود دارد. شما باید ارزهای دیجیتال‌تان را در کیف پول یا همان «wallet» ذخیره کنید. در واقع کیف پول، آدرسی روی زنجیره‌ی بلاکچین است.

معرفی بهترین اکسچنج ها برای خرید ارزهای رمزنگاری شده با پول فیات

در این مقاله به معرفی بهترین اکسچنج ها برای خرید ارزهای رمزنگاری شده با پول فیات می پردازیم. در لیستی که ارائه شده، صرافی Coinbase قرار ندارد. این صرافی برای سرمایه گذاران نوپا بسیار مناسب است. کار در شبکه آن بدون دردسر است، کاربر پسند است و گزینه های مختلف پرداخت را ارائه می دهد. اما کارمزد یا فی 1.49 درصد برای انتقالات بانکی و 3.99 درصد آن برای پرداخت با کارت اعتباری، باعث می شود تا ما آن را در این لیست قرار ندهیم. قطعا همه کاربران به دنبال صرافی هایی با نرخ های پایین تر هستند. این نکته هم مهم است که این لیست کامل نیست و از روی 15 صرافی اول طبق مارکت کپ آنها از سایت CoinMarketCap.com برداشته شده است.

1- GDAX
GDAX اخیرا در دسته صرافی های با کارمزد کم قرار گرفته است. این شرکت متعلق به Coinbase است، اما چون مثل یک صرافی همتا به همتای سنتی عمل می کند، می توان گفت شبیه به شرکت اصلی خودش نیست. با GDAX می توانید به طور مستقیم با استفاده از اطلاعات حساب بانکی خود، پول فیات خود را به ارزهای رمزنگاری شده تبدیل کنید. حساب های بانکی در آمریکا می توانند از ACH برای ارسال پول استفاده کنند، و حساب های اروپایی می توانند از SEPA استفاده کنند. GDAX کارمزد 0/25 درصد برای بیت کوین و 0/3 درصد برای اتریوم و لایتکوین را درنظر گرفته است و برای سایر مبادلات هیچ کارمزدی از کاربران دریافت نمی کند. در GDAX، می توانید با دلار آمریکا بیت کوین، اتریوم، لایتکوین و بیت کوین کش بخرید. در اروپا و با یورو می توان بیت کوین، اتریوم و لایتکوین خریداری کنید.

2- Bitfinex
در این صرافی هم مانند GDAX می توانید فیات را به کریپتوکارنسی تبدیل کنید. فقط با این تفاوت که این صرافی کارمزد 0/1 درصد و 0/2 درصد برای تمامی مبادلات و خارج کردن پول در نظر گرفته است.
کریپتوکارنسی های زیادی را می توان در این صرافی مستقیم خریداری تفاوت پول فیات با کریپتو چیست؟ کرد از جمله: بیت کوین، اتریوم، ریپل (XRP)، بیت کوین کش و آیوتا. تبدیل بیت کوین/یورو و آیوتا/یورو نیز از تراکنش های محبوب در این صرافی هستند.

3- Kraken
در این صرافی تبدیل دلار، یورو، دلار کانادا و ین به ارزهای رمزنگاری شده امکان پذیر است. بسته به منطقه، واسطه های SEPA، SWIFT، EFT و انتقال مستقیم وجود دارد. هیچ کارمزدی برای ایجاد سپرده وجود ندارد و هزینه های خروج پول برای هر ارز و درگاه متفاوت است.
محبوب ترین تبدیل ها از دلار و یورو، بیت کوین، اتریوم، ریپل، بیت کوین کش و لایتکوین است.

4- Bitstamp
Bitstamp گزینه محکم دیگری برای خرید کریپتو است. این صرافی دلار آمریکا و یورو را پشتیبانی می کند و امکان نقل و انتقال مستقیم بانکی، خرید کارت های اعتباری یا ACH را برای کاربران آمریکایی و اروپایی فراهم می آورد. Bitstamp به طور انحصاری با BTC، BCH، ETH، LTC، و XRP سر و کار دارد. کارمزد معاملات در این صرافی 0/25 درصد است اما هزینه های خارج کردن پول کمی پیچیده تر است و براساس واحد پول رایج و روش تخلیه متفاوت هستند.

پشتوانه ارزهای دیجیتال، آیا می توان به رمز ارزها اعتماد کرد؟

ارز دیجیتال چیست و پشتوانه ارزهای دیجیتال چه چیزهایی هستند؟ شاید این سوال را از خودتان پرسیده باشید. افرادی که می‌خواهند وارد بازار ارزهای دیجیتال شوند، تمایل دارند بدانند چه پشتوانه‌ای برای سرمایه آنها وجود دارد.

در سال‌های اخیر ارز دیجیتال که به نوعی می‌توان آن را جدیدترین نوع پول نامید، گسترش زیادی داشته است. این روزها افراد زیادی وارد این بازار می‌شوند تا از مزایای آن سود ببرند. بهتر است برای درک بهتر این پول مدرن با روند شکل‌گیری پول و استفاده از آن آشنا شویم. به‌این‌ترتیب بهتر متوجه نحوه پیدایش، عملکرد و ویژگی‌های ارزهای دیجیتال و پشتوانه ارزهای دیجیتال خواهیم شد. با ما همراه باشید.

پول چیست؟

پول، چه به شکل سکه فلزی باشد چه اسکناس کاغذی، همیشه ارزشمند نیست. ارزش آن وابسته به این است که مردم به آن به‌عنوان واسطه مبادلات، واحد سنجش و نوعی ثروت چقدر اهمیت می‌دهند. پول امکان مبادله غیرمستقیم اجناس و خدمات را به افراد می‌دهد. به آنها در اطلاع‌رسانی قیمت اجناس کمک می‌کند (قیمت‌هایی که به دلار و سنت نوشته می‌شوند با میزان عدد روی پولی در اختیارشماست انطباق دارند). همچنین روشی برای ذخیره ثروت در بلند‌مدت است.

دلیل ارزشمندی پول این است که همه می‌دانند به‌عنوان نوعی واسط پرداخت پذیرفته می‌شود. با‌این‌حال در طول تاریخ، هم شکل پول و هم نوع استفاده از آن بهبود یافته است. با اینکه اکثر اوقات عبارت پول و ارز به‌جای‌هم به کار می‌روند، اما تئوری‌های زیادی می‌گوید آنها یکی نیستند. بر اساس برخی نظریه‌ها، پول یک مفهوم غیرملموس است درحالیکه ارز حالت ملموس مفهوم پول محسوب می‌شود.

بر اساس این تئوری، پول را نمی‌توان لمس کرد یا بویید. ارز به شکل سکه، اسکناس، شی یا هر چیز دیگری است که در قالب پول ارائه می‌شود. پول مبنایی عددی دارد یعنی در قالب اعداد بیان می‌شود. امروزه حالت مبنای ارز، اسکناس سکه یا کارت‌های اعتباری است. درحالیکه این برخی مواقع این تمایز بین پول و ارز مهم است اما در این مقاله می‌توانند به جای هم استفاده شوند.

نگاهی به تکامل پول در طول تاریخ

حداقل 3000 سال است که پول وارد تاریخ زندگی بشر شده و قبل از آن از سیستم مبادله کالا استفاده می‌شد. در این سیستم اجناس و خدمات، مستقیما مبادله می‌شدند مثلا کشاورز، یک کیسه گندم را با یک جفت کفش عوض می‌کرد. اما این مبادلات وقت‌گیر است. آرام آرام استفاده از نوعی ارز، مانند پوست حیوانات، نمک یا سلاح، در کشورهای مختلف افزایش پیدا کرد. این اجناس، وسیله مبادله بودند.

این روش مبادله در همه دنیا توسعه یافت و هنوز هم در برخی قسمت‌های جهان دیده می‌شود. یکی از بزرگترین دستاوردهای پول، افزایش سرعت تجارت بود.

چینی‌ها اشیایی ساختند که شبیه سکه‌های امروزی بود

حدود 770 سال پیش از میلاد، چینی‌ها به جای استفاده از اشیای کاربردی مثل ابزارها و سلاح برای مبادله، به سمت استفاده از یک واسط یکسان رفتند که در ابتدا نمادی از اشیا را با برنز درست می‌کردند، به‌عنوان مثال یک کفش برنزی یا چاقوی برنزی. به مرور این وسیله‌ها جای خود را به اشیای گرد و تختی دادند که استفاده از آنها راحت‌تر بود و به‌این‌ترتیب اولین سکه‌ها ایجاد شدند.

با اینکه به نظر می‌رسد چین اولین کشوری بود که از یک شیء شبیه سکه امروزی استفاده می‌کرد، اما اولین منطقه‌ای در دنیا که به تولید صنعتی سکه پرداخت و از آن به‌عنوان ارز استفاده کرد، منطقه لیدیا (Lydia) یا ترکیه امروزی بود. امروزه این فرآیند تولید ارز، ضرب کردن نامیده می‌شود.

اولین ارز رسمی ضرب شد

حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح، پادشاه آلیاتس در منطقه لیدیا اولین ارز رسمی را ضرب کرد. این سکه از الکتروم ساخته شد که ترکیبی از طلا و نقره بود. سپس روی سکه‌ها عکس‌هایی مهر می‌شدند که نام سکه را نشان می‌دادند. مثلا در آن سال‌ها، شاید یک کوزه سفالی، دو جغد و یک مار (دو سکه با تصویر جغد و یک سکه با تصویر مار) قیمت داشت. ارز لیدیا در افزایش مبادلات داخلی و خارجی به این کشور نقش مهمی داشت و آن را تبدیل به یکی از قوی‌ترین امپراتوری‌های آسیا کرد.

حرکت به سمت پول کاغذی

حدود 700 سال قبل از میلاد، چینی‌ها از سکه به سمت پول کاغذی رفتند. در آن زمان که مارکوپولو تاجر و نویسنده ونیزی بین سال‌های 1271 تا 1295 میلادی در امتداد جاده ابریشم در سفر بود امپراتوری چین از پول استفاده می‌کرد. روی کتیبه‌های چینی آن زمان نوشته شده که کسانی که جعل می‌کنند سربریده می‌شوند. برخی بخش‌های اروپا تا قرن 16 میلادی هم از سکه استفاده می‌کردند. تلاش‌های استعماری آنها نیز به استفاده از سکه کمک کرد چراکه آنها با تسخیر سرزمین‌های جدید و استفاد از منابع فلزات آنجا می‌توانستند سکه بیشتری برای خودشان ضرب کنند.

با‌این‌حال بانک‌ها شروع به استفاده از اسکناس‌های کاغذی به جای سکه‌های فلزی کردند. این اسکناس‌ها را می‌توان به بانک برد و به اندازه ارزش آنها سکه فلزی که معمولا طلا یا نقره است گرفت. اسکناس‌ها برای خرید اجناس و خدمات استفاده می‌شدند. به‌این‌ترتیب، عملکرد آنها شبیه پول امروزی شد. با‌این‌حال انتشار آنها در دست بانک‌ها و موسسات خصوصی بود و دولت در اکثر کشورها نقشی در ایجاد پول نداشت.

اولین اسکناس کاغذی را دولت‌های اروپایی منتشر کردند که در واقع توسط دولت‌های استعماری آمریکای شمالی ارائه شد. چون این دولت‌های استعماری مسیر طولانی از اروپا تا آمریکای شمالی را طی می‌کردند، گاهی در این زمان پولشان تمام می‌شد. اما آنها به جای بازگشت به سیستم مبادله‌ای، IOU‌هایی منتشر کردند که بجای ارز مبادله‌ای بکار می‌رفت و در واقع سند تایید بدهی بود. اولین نمونه آن در کانادا و سپس دولت استعماری فرانسه ایجاد شد. در سال 1685، سربازان کارت‌های بازی داشتند که امضای حاکمیتی داشت و به جای سکه استفاده می‌شد.

ظهور جنگ‌های ارزی

حرکت به سمت پول کاغذی در اروپا باعث افزایش مبادلات بین‌المللی شد. بانک‌ها و طبقات حاکم شروع به خرید ارز از سایر ملل و ایجاد اولین بازار ارز کردند. ثبات یک سلطنت یا دولت خاص بر ارزش پول کشور و نیز توانایی آن کشور برای تجارت بین‌المللی می‌افزاید.

رقابت بین کشورها اغلب به جنگ ارزی منجر می‌شد. جایی‌که رقبا سعی می‌کردند ارزش پول رقیب را و گران کردن بیش از حد کالاها و کاهش قدرت خرید دشمن تغییر دهند یا اینکه ارز آن کشور را کلا حذف کنند.

پرداخت های موبایلی

قرن 21 شاهد دو نوع ارز جدید یعنی ارز دیجیتال و پرداخت‌های موبایلی بود. پرداخت موبایلی، پولی است که در مقابل یک محصول یا خدمات از طریق تلفن همراه یا تبلت ارائه می‌شود. همچنین می‌توان پول را از این طریق برای دیگران ارسال کرد.

روی کار آمدن ارز دیجیتال

بیتکوین که در سال 2009 توسط شخص ناشناسی به اسم ساتوشی‌ناکاموتو به وجود آمد و به‌سرعت تبدیل به استانداردی برای ارزهای دیجیتال شد. ارزهای دیجیتال، سکه فیزیکی ندارند. جذابیت این ارزها در کارمزد کمتر آنها نسبت به پرداخت‌های سنتی بود. همچنین آنها توسط دولت یا مرجع دیگری کنترل نشده و به صورت غیرمتمرکز اداره می‌شوند.

پشتوانه پول چگونه شکل گرفت؟

تا مدت‌ها معاملات دنیا با فلزهای گرانبها انجام می‌شد و همانطور که گفتیم این در همه‌جای جهان توسعه یافت. آمریکا و اروپا به دلیل منافعی که از استعمار سایر کشورها می‌بردند مقادیر زیادی از این فلزات را در اختیار داشتند. به‌این‌ترتیب آنها تنها در قبال طلایی که در قبال انجام مبادلات بین‌المللی بدست می‌آوردند، پول چاپ می‌کردند. به‌همین‌دلیل میزان ورود طلا به خزانه با میزان انتشار پول، نسبتی مستقیم و ثابت داشت.

بعد از رکود بی‌سابقه اقتصادی سال 1929 کشورهای مختلف توافق کردند که دلار آمریکا به‌عنوان ارز جهانی استفاده شود و آمریکا در مقابل هر 35 دلار یک اونس طلا به‌عنوان پشتوانه آن نگه دارد تا بتواند در مقابل تقاضای کشورها، این مقدار طلا را به آنها برگرداند.

این رویه تا زمان جنگ ویتنام در سال‌های 1955 تا 1975 ادامه داشت که هزینه‌های زیادی روی دوش آمریکا گذاشت. آمریکا مجبور شد برای پرداخت هزینه‌های جنگ، به برخی طلبکاران، دلار و به برخی طلا بپردازد و به‌این‌ترتیب نسبت مستقیمی که بین دلار آمریکا و طلای خزانه بود بهم خورد و میزان پشتوانه طلا کاهش یافت. این مسئله باعث کاهش ارزش دلار نسبت به طلا شد و بحرانی در آمریکا شکل گرفت.

در نهایت در سال 1971 بریتانیا از آمریکا درخواست کرد که سه میلیارد دلار از ذخایر ارزی خود را به طلا تبدیل کند. رییس جمهور وقت امریکا، ریچارد نیکسون نیز در پاسخ به این درخواست اعلام کرد آمریکا پس از این تعهدی در قبال پشتوانه طلا برای دلار ندارد و این قرارداد را لغو کرد. به‌این‌ترتیب صندوق بین‌المللی پول نیز طلا را به‌عنوان پشتوانه پول نپذیرفت. از این زمان فیات شکل گرفت.

پول فیات چیست؟

پول فیات، ارزی است که دولت صادر می‌کند و پشتوانه فیزیکی مثل طلا یا نقره ندارد. ارزش پول فیات از ارتباط بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادر‌کننده آن به جای ارزش کالای پشتوانه، ایجاد می‌شود. اکثر اسکناس‌های امروزی مثلا دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای جهانی‌، پول فیات هستند.

قبل‌ترها سکه از طلا و نقره ضرب می‌شد و با اسکناس قابل معاوضه بود. اما فیات قابل تبدیل و بازخرید نیست چراکه هیچ کالایی پشتوانه آن نیست. به‌همین‌دلیل، فیات با خطر بی‌ارزشی در شرایط تورمی مواجه است. اگر مردم اعتماد خود را به پول کشوری از دست دهند آن پول بی‌ارزش می‌شود. اما پولی که پشتوانه طلا دارد دچار چنین مشکلاتی نخواهد شد.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال یک ارز مجازی یا دیجیتالی است که امنیت آن با رمزنگاری تامین می‌شود به‌طوریکه جعل آن یا استفاده از آن برای دوبار پرداخت را غیرممکن می‌کند. بسیاری از ارزهای دیجیتال، دارای شبکه‌های غیرمتمرکز و مبتنی بر تکنولوژی بلاکچین هستند.

ویژگی مهم ارزهای دیجیتال این است که توسط یک مرجع مشخص صادر نمی‌شوند و از نظر تئوری در‌مقابل دخالت و دستکاری دولت‌ها در امان هستند. به‌همین‌دلیل پشتوانه ارزهای دیجیتال فلزات گران‌بهای خزانه دولت‌ها نیست.

ارزهای دیجیتال سیستم‌هایی هستند که امکان پرداخت آنلاین امن را از طریق توکن‌ها و روی دفترکل توزیع‌شده فراهم می‌کنند. کلمه کریپتو به الگوریتم‌ها و تکنیک‌های رمزنگاری مانند کلیدهای عمومی و خصوصی و توابع هش اشاره دارد که از اطلاعات محافظت می‌کند.

انواع ارز دیجیتال

اولین ارز دیجیتالی که بر مبنای بلاکچین ارائه شد بیتکوین بود که هنوز هم محبوب است. اما امروز هزاران ارز دیجیتال وجود تفاوت پول فیات با کریپتو چیست؟ دارد که هرکدام قابلیت‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارند. برخی از آنها شاخه‌ها و انشعابی از بیتکوین هستند درحالیکه برخی به شکل مستقل ایجاد شده‌اند. تا نوامبر 2021 بیش از 18.8 میلیون بیتکوین در گردش بوده که سهم بازار آن حدود 1.2تریلیون دلار است.

برخی ارزهای دیجیتال که روش بیتکوین را ادامه می‌دهند، آلت‌کوین نامیده می‌شوند مثل لایت‌کوین، اتریوم، سولانا و غیره. تا نوامبر 2021 ارزش کل ارزهای دیجیتال موجود بیش از 2.4تریلیون دلار بوده که بیتکوین حدود 42درصد از این بازار را به خود اختصاص داده است.

تفاوت ارز دیجیتال و فیات

ظهور ارزهای دیجیتال، بحث در این درباره را که آیا در آینده فیات در نهایت جای خود را به رمزارزها می‌دهد یا خیر، برانگیخته است. ارزهای دیجیتال رمزنگاری‌شده مانند بیتکوین پول واقعی نیستند چون توسط هیچ مرجع مرکزی صادر، کنترل یا پشتیبانی نمی‌شوند و پشتوانه ارزهای دیجیتال طلا و نقره نیست. در برخی موارد، مجموع حداکثر عرضه آنها دارای سقف مشخصی است.

نوسان قیمت ارزهای دیجیتال یکی از دلایل بدبینی افراد است که می‌گویند بعید است این ارزها جایگزین فیات شوند. اما مقبولیت کریپتو در حال افزایش است.

به‌عنوان مثال السالوادور امسال اولین کشوری بود که بیتکوین را به صورت قانونی پذیرفت. سیستم پی‌پال نیز به برخی کاربران امکان خرید با استفاده از بیتکوین را می‌دهد.

هزاران ارز دیجیتال از جمله بیتکوین وجود دارد که برخی طلای دیجیتال نامیده می‌شوند. بعضی هم استیبل‌کوین هستند و هدف آنها مقابله با نوسانات بازار است. می‌توان از آنها برای خرید نیز استفاده کرد. برخی ارزهای دیجیتال ابزار انتقال پرداخت‌ها یا تامین انرژی شبکه‌ها و برنامه‌های غیرمتمرکزند. بعضی برای سرگرمی ایجاد شده‌اند و برخی هم ممکن است کلاهبرداری باشند.

• ارز فیات توسط بانک مرکزی صادر می‌شود که میزان ذخایر آن را کنترل می‌کند اما ارز دیجیتال توسط شبکه غیرمتمرکزی از کامپیوترها صادر و کنترل می‌شد.
• ارز فیات می‌تواند ذخیره نامحدودی داشته باشد اما در برخی ارزهای دیجیتال تعداد کل توکن‌هایی که می‌تواند منتشر شود ثابت و مشخص است.
• فیات مناقصه قانونی دارد و لازم است که به‌عنوان پرداختی کالا و خدمات پذیرفته شود. اما ارز دیجیتال معمولا قانونی نیست و استفاده از آن سخت و زمانبر است.

پشتوانه ارزهای دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال هم مانند فیات، پشتوانه‌ای ندارند و تنها پشتوانه ارزهای دیجیتال ، جوامعی است که از آنها حمایت می‌کنند.

مردم کشورها در طول زمان متوجه شده‌اند که بانک‌ها برای زنده نگه داشتن سیستم مالی خود هزینه‌های زیادی بر دوش مردم می‌گذارند. همین امر یکی از دلایل استقبال مردم از ارزهای دیجیتال است که به‌صورت غیرمتمرکز اداره می‌شوند و دولت‌ها تسلطی بر آنها ندارند. هزینه تراکنش‌ها در آنها کم و سرعت، بالاست.

به‌علاوه ارزهای دیجیتال، فناوری مبتنی بر بلاکچین هستند و تمامی اطلاعات تراکنش در آن ثبت می‌شود. به‌همین‌دلیل شفافیت بالایی دارند و افراد می‌توانند روند انجام تراکنش‌ها را بررسی کنند. همچنین تفاوت پول فیات با کریپتو چیست؟ اکثر ارزهای دیجیتال محدود هستند و قابلیت چاپ ندارند. به همین دلیل توانسته‌اند اعتماد عمومی را جلب کنند.

جمع بندی

همانطور که دیدم پشتوانه ارزهای دیجیتال ، همانند ارزهای فیات، اقبال عمومی و محبوبیت آن بین مردم است. ارز دیجیتال به‌عنوان جدیدترین پول، شاید هنوز جایگاه خود را در بسیاری از حوزه‌ها و بسیاری از جوامع باز نکرده است. اما به دلیل اقبال عمومی مردم نسبت به استفاده از رمزارزها به جای پول اسکناس و فیات، با رشد چشمگیری مواجه بوده‌اند.

از اولین معرفی بیتکوین به‌عنوان اولین ارز دیجیتال، تنها ده سال می‌گذرد و در این ده سال، بازار سکه‌های دیجیتال رشد انفجاری داشته است. به‌این‌ترتیب می‌توان آینده روشنی را برای این ارزهای جدید پیش‌بینی