برخی از سرمایه گذاران محافظه کار به سراغ سرمایهگذاری روی بیت کوین میروند، زیرا معتقدند این ارز دیجیتال ابزار خوبی برای مقابله با تورم است.
صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) چیست؟
صندوق پوشش ریسک یا هجفاند نوعی صندوق سرمایهگذاری است که سرمایه افراد را برای سرمایهگذاری در داراییهای مختلف جمع میکند. این صندوقها برای مدیریت ریسک و سبد دارایی خود از تکنیکهای پیچیدهای استفاده میکنند. صندوقهای پوشش ریسک میتوانند در هر چیزی اعم از املاک و مستغلات گرفته تا ارزها و سایر داراییهای جایگزین سرمایهگذاری کنند. این یکی از تفاوتهای صندوقهای هجفاند با صندوقهای سرمایهگذاری است که بطور طبیعی فقط در سهام یا اوراق قرضه سرمایهگذاری میکنند.
هدف همه هجفاندها این است که صرف نظر از بالا یا پایین رفتن بازار، بازده سرمایهگذاری را به حداکثر برسانند و ریسک را کاهش دهند. محبوبیت این صندوقها به دهه ۱۹۲۰ در ایالات متحده آمریکا بازمیگردد. اکنون هجفاندها چندین تریلیون دلار را مدیریت میکنند.
استراتژی سرمایهگذاری
هجفاندها بطور کلی ریسکپذیر هستند، بهویژه در مقایسه با صندوقهای سرمایهگذاری. این امر به روش سرمایهگذاری آنها بستگی دارد. بازدهی این صندوقها به میزان زیادی بستگی به توانایی مدیر صندوق در پیشبینی تغییرات در بازار و واکنش مناسب به آنها دارد.
هجفاندها بر روی چه چیزهایی سرمایهگذاری میکنند؟
زمین، املاک، ارزها، مشتقات و سایر داراییهای جایگزین و بطور خلاصه هر چیزی.
انواع هجفاندها
از آنجا که هجفاندها، صندوقهای سرمایهگذاری خصوصی هستند، میتوانند تا زمینی که در مورد سرمایهگذاری خود دارای استراتژی هستند، کم و بیش هر کاری را دوست دارند انجام دهند. استراتژی سرمایهگذاری معمولاً قبل از سرمایهگذاری در قالب یک دفترچه در اختیار سرمایه گذاران قرار میگیرد. هر چند این حد از دامنه فعالیت میتواند بسیار خطرناک باشد، اما انعطاف پذیری زیادی را برای صندوقهای سرمایهگذاری فراهم میکند.
استراتژی هجفاندها میتواند در دستههای زیر قرار بگیرد:
ماکرو: سرمایهگذاری در سهام، اوراق قرضه و ارز به امید کسب سود از تغییر متغیرهای کلان اقتصادی
ارزش خالص: سرمایهگذاری در سهام در سطح جهانی یا ملی
ارزش نسبی: از قیمتهای سهام یا اسپرد کسب سود میکند
لازم به ذکر است که یک هجفاند ممکن است در چند دسته فعالیت نماید.
مزایای هجفاند
انتخاب گسترده از بین استراتژیهای سرمایهگذاری
پتانسیل بازدهی بالا در بازارهای سهام و اوراق قرضه در حال افزایش یا در حال سقوط
دسترسی به برخی از با استعدادترین مدیران سرمایهگذاری در جهان
خطرات و مضرات هجفاند
وابسته به تصمیمات سرمایهگذاری مدیر صندوق است.
استراتژیهای سرمایهگذاری متمرکز استراتژیهای سرمایهگذاری چیست؟ میتواند سرمایه را در معرض زیانهای بالقوه زیادی قرار دهد.
بطور معمول سطح نقدینگی پایینتری نسبت به صندوقهای سرمایهگذاری مشترک دارند، بدین معنا که ممکن است پول شما برای سالها بلاک باشد.
مانند هر سرمایهگذاری، سرمایهگذاری در صندوقهای پوشش ریسک دارای مزایا و معایبی است و در نهایت این به شما بستگی دارد که تعیین کنید آیا با اهداف مالی شما همسو است یا خیر. در صورت شک و تردید، حتما از یک مشاور مالی کمک بگیرید.
تخصیص دارایی و تنوع بخشی در سرمایه گذاری بیت کوین و ارز دیجیتال چیست؟
هر بار که صحبت از پول و سرمایهگذاری شود، ریسک، یکی از پایههای ثابت کار است. هر سرمایهگذاری، متحمل یک ضرر است و در نقطه مقابل اگر فقط به سرمایهگذاری نقدی اتکا کنیم، همیشه پای تورم در میان است. در حالی که نمیتوان ریسک را به کلی از بین برد، اما میتوان آن را نسبت به اهداف سرمایهگذاری یک شخص، تنظیم کرد. به همین منظور پای تخصیص دارایی و تنوع بخشی به سرمایه گذاری باز میشود.
تخصیص دارایی (Asset Allocation) و تنوع بخشی (Diversification) مفاهیمی هستند که نقش مهمی در تشخیص و کاهش انواع ریسکهای مرتبط با سرمایهگذاری ایفا میکنند. حتی اگر در سرمایهگذاری تازه وارد هستید، احتمالا با اصول این مفاهیم آشنا هستید چرا که آنها صدها سال است در دنیا اقتصاد وجود دارند.
در ادامه این مطلب از کوین نیک، نگاهی به تخصیص دارایی و تنوع بخشی خواهیم داشت و چگونگی آن در دنیای مدرن و ارزهای دیجیتالی را بررسی میکنیم.
تخصیص دارایی و تنوع بخشی چیست؟
تخصیص دارایی زمانی مورد استفاده قرار میگیرد که بخواهیم یک استراتژی مدیریت مالی را که نمای کلی چگونگی توزیع پول بین داراییهای مختلف در یک سرمایهگذاری را شرح دهیم. تنوع بخشی، داراییهایی هستند که میخواهیم سرمایه و پول خود را بین آنها توزیع کنیم.
هدف اصلی این استراتژیها این هستند که توقع بازگشت سرمایه را تا حد امکان افزایش و پتانسیل ریسک را تا حد امکان کاهش دهیم. به طور عادی، این دو استراتژی در مواردی نظیر زمان سرمایهگذاری، تحمل ریسک یا شرایط اقتصادی دخیل هستند.
به زبان ساده، ایده اصلی پشت استراتژی تخصیص دارایی و تنوع بخشی این است که همه پول خود را در یک سبد نریزید، بلکه آن را بین چند سبد مختلف توزیع کنید تا ریسک از دست رفت سرمایه کاهش پیدا کند. ترکیبی از داراییهای متنوع که به هم دیگر همبستگی ندارند، موثرترین راه برای ایجاد یک حساب سرمایهگذاری سودبخش است.
چیزی که ترکیب این دو استراتژی را با یکدیگر قدرتمند میسازد، این است که نه تنها ریسک بین سرمایههای مختلف تقسیم میشود، بلکه حتی ریسک بین خود داراییها هم تقسیم میشود. برخی از متخصصین مالی بر این باور هستند که شناسایی استراتژی تخصیص دارایی بسیار مهمتر از انتخاب سرمایهگذاریهای یک شخص است.
تخصیص دارایی (Asset Allocation)
نظریه سبد سهام مدرن
نظریه سبد سهام مدرن یا نظریه پورتفولیوی مدرن (Modern Prtfolio Theory) یک چارچوب است که این دو اصول استراتژی را از طریق مدلهای ریاضیات، رسمی میکند. این تئوری ابتدا در یک نشریه توسط هری مارکویتز (harry Markowitz) در سال ۱۹۵۲ منتشر شد که بعدها به خاطر این تئوری، جایزه نوبل اقتصاد را از آن خود کرد.
دستهبندیهای بزرگ و برجسته مالی تمایل به حرکات متفاوتی دارند. شرایط بازار ممکن است باعث شود یکی از داراییها به سمت مثبت و خوبی حرکت کند و یک دارایی دیگر به سمتی منفی و ضعیف حرکت کند. فرضیه اصلی این است که اگر یک دارایی عملکرد خوبی از خود نشان نداد و باعث ضرر شد، سرمایه دیگر بتواند با عملکرد خود، آن ضرر را جبران کند.
در نظریه سبد سهام مدرن، این فرض وجود دارد که با ترکیب داراییها در دستههای غیر مرتبط، فراریت را میتوان تا حد امکان کاهش داد. این کار همچنین باید بتواند عملکرد صحیح تنظیم و کاهش ریسک را افزایش دهد. همچنین این فرضیه وجود دارد که اگر دو سرمایه مختلف یک بازگشت سرمایه مشابه را ارائه دهد، سرمایه گذار تشخیص میدهد سرمایهای که ریسک کمتری دارد را انتخاب کند.
به زبان ساده، نظریه سبد سهام مدرن میگوید که اگر سرمایه خود را در بین داراییهای متخلف اما غیر مرتبط توزیع کنید، بیشتری تاثیر و موفقیت را در سرمایهگذاری تجربه خواهید کرد.
انواع دستههای دارایی برای سرمایه گذاری
در بین انواع مختلف داراییها برای تخصیص دارایی، میتوان آنها را به دو بخش تقسیم کرد:
- داراییهای سنتی: شامل سهام، پول نقد و اوراق قرضه
- داراییهای جایگزین: املاک، کالا، بیمه و ارزهای دیجیتال
به طور کلی، دو نوع برجسته از استراتژی تخصیص دارایی وجود دارد که هر دو آنها از فرضیه سبد سهام مدرن پیروی میکنند؛ تخصیص دارایی استراتژیک و تخصیص دارایی تکنیکی.
تخصیص دارایی استراتژیک به عنوان یک راه سنتی شناخته میشود که بیشتر مناسب شیوه سرمایهگذاری منفعل (Passive Investment) است. تخصیص دارایی تکنیکی بیشتر مناسب برای آن دست از شیوههای سرمایهگذاری فعال است. این شیوه اجازه میٔهد تا سرمایهگذاران پول خود را روی داراییهایی متمرکز کنند که در بازار بهتر عمل میکنند. در این شیوه، فرض بر این گرفته میشود که اگر یک بخش از بازار عملکرد خوبی داشته باشد، بنابراین برای چند مدت به عملکرد خوب خود ادامه خواهد داد. همچنین در این روش میتوان تنوع بخشی داشت.
به یاد داشته باشید اگر قصد تنوع بخشی دارید، تنها زمانی میتوانید نتیجه مثبت بگیرید که داراییهایی که انتخاب میکنید کاملا غیر مرتبط با هم باشند.
استراتژی تخصیص دارایی
چگونه از شیوه تخصیص دارایی و تنوع بخشی استفاده کنیم؟
در یک استراتژی تخصیص دارایی، باید سرمایه خود را تقریبا همانند مثال زیر بین داراییهای مختلف تقسیم کنید:
- ۴۰ درصد در سهام
- ۳۰ درصد در اوراق قرضه
- ۲۰ درصد در ارزهای دیجیتال
- ۱۰ درصد در پول نقد
در یک استراتژی تنوع بخشی، برای مثال باید ۲۰ درصد از ارزهای دیجیتالی خود را هم بین چندین نوع رمزارز تقسیم کنید:
- ۷۰ درصد تخصیص برای بیت کوین
- ۱۵ درصد برای ارزهایی با ارزش بازار بالا
- ۱۰ درصد برای ارزهایی با ارزش بازار متوسط
- ۵ درصد برای ارزهایی با ارزش بازار کوچک
هنگامی که تخصیصها انجام شد، عملکرد تمامی آنها را تحت نظر داشته باشید و آنها را به صورت مرتب بررسی کنید. اگر شرایط تخصیصها تغییر کردند، احتمالا زمان آن است که شروع به خرید و فروش داراییها کنید تا دوباره شرایط سوددهی خود را به وضعیت مطلوبی برسانید. در این شرایط باید داراییهایی که بالاترین عملکرد را دارند بفروشید و داراییهایی که عملکرد کمتری دارند را بخرید. البته انتخاب هر یک از داراییها و تنوع بخشیها کاملا بستگی به هدف سرمایهگذاری هر شخص دارد.
ارزهای دیجیتال به عنوان ریسکیترین داراییها شناخته میشوند. در مثال بالا، میتوان تخصیص دارایی را کمی پر ریسک دانست چرا که بخش قابل توجهی از آن برای ارزهای دیجیتال تخصیص داده شده است. اگر میخواهید ریسک خود را کاهش دهید، درصد ارزهای دیجیتال را کم کنید و آن را مثلا به اوراق قرضه اضافه کنید.
این مطلب راهم مطالعه کنید: ۴ پیشنهاد سرمایه گذاری ارز دیجیتال
تنوع بخشی در ارزهای دیجیتال
همانطور که گفتیم، ارزهای دیجیتال پر از ریسک هستند و درست است که در تئوری ما آنها را جزو بخشی از تخصیص دارایی و تنوع بخشی خواندیم، اما این دسته از داراییها نیاز به مراقبت بیشتری دارند. از این جهت که باید روی آنها تحقیق کنید، صبور باشید، احساسات را به استراتژی سرمایهگذاری خود راه ندهید و موارد دیگر. همچنین باید در نظر داشته که قیمت بازار ارزهای دیجیتال به شدت با حرکت قیمت بیت کوین در ارتباط است. به همین دلیل تنوع بخشی در ارزهای دیجیتال کمی غیر معقول به نظر میرسد. بنابراین چطور میتوان به قانون تنوع بخشی پایبند بود وقتی که میگوییم نباید داراییهایی که انتخاب میکنیم با هم در ارتباط باشند؟
در حال حاضر، برخی از آلت کوینها سعی کردهاند تا ارتباط خود را با بیت کوین کاهش دهند. بنابریان میتوان معاملهها را روی این آلت کوینها متمرکز کرد. اما به طور کلی، تنوع بخشی در ارزهای دیجیتال نسبت به داراییهای دیگر سختتر است و بیت کوین به عنوان حکمفرمای رمزارزها، باعث شده که نتوان به درستی تنوع بخشی ایجاد کرد.
تنوع بخشی در ارزهای دیجیتال
مشکلات تخصیص دارایی
تخصیص دارایی بدون شک یکی از قدیمیترین و قدرتمندترین تکنیکهای سرمایهگذاری است اما در عین حال، برخی از استراتژهای تخصیص دارایی برای برخی از سرمایهگذاران مناسب نیستند.
طراحی یک نقشه در این روش از سرمایهگذاری شاید ساده و مستقیم به نظر برسد، اما کلید موفقیت در یک استراتژی تخصیص دارایی خوب، پیادهسازی درست آن است. اگر یک سرمایهگذار قادر نباشد تعصبات و تمایلات خود را کنار بگذارد، قادر نخواهد بود از قدرت این نوع استراتژی به طور کامل بهره ببرد.
یکی دیگر از مشکلاتی که در تخصیص دارایی وجود دارد، باز هم به خود سرمایهگذار برمیگردد، جایی که این شخص قادر به تحمل ریسک نیست و در نتیجه احساسات خیلی زود وارد استراتژی سرمایهگذاری او میشود. در نتیجه این اشخاص باید به سراغ شیوههای خیلی امنتر در سرمایهگذاری بروند.
نتیجه گیری
تخصیص دارایی و تنوع بخشی مفاهیم اساسی برای مدیریت ریسک هستند که صدها سال است در دنیای اقتصاد نقش دارند. با این که این شیوه قدمت بالایی دارد، اما از جمله مفاهیم ایجاد مدیریت استراتژیهای مدرن محسوب میشوند. هدف اصلی از داشتن یک استراتژی تخصیص دارایی این است که تا حد امکان انتظار از بازگشت دارایی را افزایش و ریسک را تا حد ممکن کاهش دهیم. توزیع دارایی و تنوع بخشی بین داراییهای متخلف میتواند این شیوه را بسیار موثر سازد. همچنین باز هم فراموش نکنید از آن جایی که بازار ارزهای دیجیتال وابستگی زیادی به بیت کوین دارد، بنابراین تخصیص دارایی و تنوع بخشی در بازار ارزهای دیجیتال باید با دقت، تحقیق و احتیاط انجام شود.
امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد. اگر به دنبال خرید بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال بدون کمترین معطلی هستید، با ما در ارتباط باشید؛ زیرا این دقیقا همان کاری است که ما در «کوین نیک» برای شما انجام میدهیم. اینجا خرید و فروش انواع ارز دیجیتال، در سریعترین زمان ممکن انجام میشود و در اکثر ساعات شبانه روز، هوای شما را داریم!
سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست؟
در این نوع از سرمایهگذاری ، اولویت سرمایهگذار حفظ سرمایه خواهد بود و در گام بعدی بهدنبال رشد یا افزایش سود خود است.
سرمایه گذاری محافظه کارانه چیست ؟
در بازار های سرمایه هر معامله گر با توجه به روحیاتش انتظاراتی از سرمایه گذاری در بازار دارد که ار این اساس به طور کلی روش های سرمایه گذاری را می توان به دو نوع تهاجمی و محافظه کارانه تقسیم کرد.
در روش اول سرمایه گذار ترجیح می دهد ریسک بیشتری را تقبل کند تا سود بیشتری نیز به دست بیاورد. اما در سرمایه گذاری محافظه کارانه معامله گر ریسک معامله را حدالمقدور کاهش می دهد، حتی اگر این به معنی سود کمتر باشد. بنابراین سرمایه گذاری محافظه کارانه به دنبال محافظت از ارزش سبد سرمایه گذاری خود می باشد که این عمل با استفاده از یک استراتژی کم ریسک میسر می شود.
همواره جزء جدا نشدنی در بازار های مالی تورم و نوسانات قیمتی است که این دو عامل جدانشدنی از سرمایه گذاری، باعث شده بسیاری از افرادی که تمایل به انجام معاملات پرخطر ندارند، از تجارت در این نوع بازار ها محروم شوند.
به همین دلیل به استفاده از استراتژی که به معامله گر کمک کند تا ریسک سرمایه گذاری را تا حد ممکن کاهش دهد، رو می آوریم یعنی یکی از روش های محبوب یک تجارت ریسکی که به سرمایه گذاری محافظه کارانه معروف است.
شاید قرار گرفتن محافظه کاری و سرمایه گذاری در کنار یکدیگر عجیب بنظر برسد آن هم در بازار ارز دیجیتال که با نوسانات زیادی همراه است .
این استراتژی روشی است برای اکثر سرمایه گذارانی که می خواهند در برابر تورم بازار های پر خطر مخصوصا ارز دیجیتال در امان باشند ، از آن استفاده می کنند.
یک سرمایه گذاری محافظه کارانه چه ویژگی هایی دارد؟
برخی ویژگی بارز یک سرمایه گذار محافظه کار را ریسک گریز بودن آن می دانند که اشتباه است اگر بخواهیم بدرستی ویژگی یک سرمایه گذار محافظه کار را توضیح دهیم می گوییم :
سرمایهگذار محافظه کار بهدنبال کاهش ریسک از طریق خرید و نگهداری داراییها، افزایش تدریجی دارایی ، تنوع سبد سرمایهگذاری و تفاوت در افق زمانی هستند.
پذیرش بیشتر این نوع از داراییها و آسانتر شدن ورود به آن باعث ایجاد جذابیت بازار ارز دیجیتال و توجه افراد به سرمایهگذاری در ارز دیجیتال شده است.؛
آیا سرمایه گذاری محافظه کارانه که سعی بر دوری از نوسان دارد، با وضعیت بازار ارزهای دیجیتال که نوسانات شدیدی را تجربه میکند، همخوانی دارد؟
برخی از سرمایه گذاران محافظه کار به سراغ سرمایهگذاری روی بیت کوین میروند، زیرا معتقدند این ارز دیجیتال ابزار خوبی برای مقابله با تورم است.
اگر حتی فعالیت کمی در بازار ارز دیجیتال داشته باشید، می دانید که این نوع سرمایه گذاری به دلیل نوسانات قیمتی زیاد تا چه میزان پر ریسک است. با آنکه امروزه بازار ارز دیجیتال بسیار داغ است و حجم زیادی از معاملات در آن انجام می استراتژیهای سرمایهگذاری چیست؟ شود، با این حال عده زیادی از مردم به دلیل ریسکی بودن آن از سرمایه گذاری در این نوع بازار امتناع می کنند.
اما اشخاصی که می خواهند از سرمایه گذاری در این بازار منحصر به فرد برخوردار شوند و در عین حال ریسک معاملات خود را کاهش دهند، می توانند با استفاده از استراتژی سرمایه گذاری محافظه کارانه از معامله در بازار ارز دیجیتال بهره مند شوند. برای این کار می توانید از طریق استراتژی های زیر کم ریسک ترین سرمایه گذاری در حوزه رمز ارز ها را داشته باشید
نگهداری دارایی
در این روش شما می توانید بدون نیاز به یادگیری انواع روش های حرفه ای معامله کردن از طریق سرمایه گذاری طولانی مدت و کم خطر تر، به کسب سود بپردازید.
صعودی بودن قیمت ارزهای دیجیتال از زمان شکل گیری این بازار، نشاندهنده این موضوع است که با پذیرش نو بودن این عرصه و داشتن دیدی بلندمدت، نگهداری رمز ارزها در سبد سرمایهگذاری، می تواند منجر به کسب سود شود.
سرمایه گذاری در رمزارز های شناخته شده و با ثبات
همیشه پروژه های جدید نسبت به پروژه های قدیمی تر راه طولانی تری را پیشه رو دارند و نیاز به آزمون خطای بیشتری نیز خواهند داشت. به همین دلیل شخصی که به دنبال استراتژی محافظه کارانه برای سرمایه گذاری است، باید به دنبال سرمایه گذاری بر روی پروژه، سهام و یا دارایی هایی باشد که نسبت به سایر پروژه ها در بازار های جهانی شناخته شده تر باشند.
برای مثال درست است که قیمت بیت کوین نیز دائما دچار نوسانات و تغییرات زیادی می شود، اما با این حال خرید بیت کوین نسبت به سرمایه گذاری در سایر پروژه ها که تازه به بازار عرضه شده اند و آینده نا مشخصی دارند از خطر کم تری برخوردار می باشد. زیرا بیت کوین یک ارز دیجیتال شناخته شده است و با تحقیق در مورد آن می توان از اطلاعات زیادی بهره مند شد.
برای جلوگیری از ریسک های احتمالی از سرمایه گذاری در پروژه های جدید و ناشناخته جلوگیری کنید، حتی اگر بازده بالایی در کوتاه مدت شامل می شدند. برای مثال بیت کوین و اتریوم دو ارز دیجیتال محبوب در سراسر جهان هستند و سرمایه گذاری در آن ها به مراتب بهتر از سرمایه گذاری در آلت کوین ها و یا پروژه های جدید رمزارز می باشد.
هر سرمایه گذار محافظه کار باید دارایی های کم خطر تر و با ثبات را در عمده سبد سرمایه گذاری خود بگنجاند.
کسب درآمد منفعلانه
روشهای کسب درآمد از بازار کریپتوکارنسی، روزبهروز بیشتر میشود. یکی از این روشها، کسب درآمد منفعلانه است. برای مثال، در اقتصاد سنتی، یکی از روشهای کسب درآمد منفعلانه دریافت اجاره مسکن یا بهره بانکی است. در این روش به فعالیت مداوم افراد نیازی نیست. از طرف دیگر با توجه به تخصصی بودن حوزه کریپتوکارنسی، این روش یعنی درآمد منفعلانه به تحقیق و صرف وقت زیاد نیازی ندارد.
کاربرد و حفظ ارزش
کاربردی بودن ارزهای دیجیتال، نگرش دیگریست که سرمایهگذاران در انتخاب آنها برای سرمایه گذاری مد نظر قرار میدهند. برخی به سراغ سرمایهگذاری روی بیت کوین میروند، زیرا معتقدند این ارز دیجیتال ابزار خوبی برای مقابله با تورم است.
بسیار زیادی از افراد معتقدند بیت کوین، طلای دیجیتال است و در انقلاب اقتصادی نقش مهمی بازی خواهد کرد. همانطور که گفته شد، حفظ ارزش سرمایه یکی از اهداف سرمایهگذاری محافظه کارانه است. با ورود داراییهای دیجیتال و رمزنگاریشده به پرتفوی این نوع از سرمایهگذاران، بخشی از سرمایه آنان میتوانند در طول زمان در برابر تکانههای اقتصادی محافظت شود.
تنوع سبد سرمایهگذاری
هر معامله گری برای برنامه ریزی و چیدن استراتژی معامله گری خود نیاز به یک سبد پرتفوی دارد. این سبد سرمایه گذاری می تواند شامل یک نوع دارایی و یا تعداد بی شماری از دارایی های گوناگون باشد.
در روش سرمایه گذاری محتاطانه، معامله گر می تواند با تقسیم دارایی هایش تسلط بیشتری بر بازار های مختلف داشته و تنوع سبد خود را بالا ببرد. این سبد صرفا یک برنامه ریزی است تا معامله گر بتواند در بازار های مالی گوناگون سرمایه گذاری کند تا در صورت سقوط یکی از آن ها، بازار دیگر رو به رشد باشد و جای ضرر تا حدی جبران شود.این امر تنها محدود به یک بازار نمی شود و معامله گر می تواند در عین حال دارایی خود را به شکل سهام، اوراق قرضه، ارز دیجیتال و یا سایر سرمایه گذاری ها در بیاورد.
پذیرش جهانی
راهاندازی ETF بیت کوین و سرمایهگذاری شرکتهای مختلف در ارزهای دیجیتال، نشاندهنده این موضوع است که یک پذیرش همگانی در حال وقوع است. افراد مختلفی که در ابتدا با ارزهای دیجیتال مخالف بودند، پس از گذشت مدتی قسمتی از سبد دارایی خود را به رمزارزها اختصاص دادند.
بیان این مسائل به این خاطر است که با در نظر گرفتن دیدگاه متنوع کردن سبد سهام و کسب سود تدریجی، سرمایهگذارانی که سیستم سرمایه گذاری محافظه کارانه را دنبال میکنند، میتوانند با توجه به پذیرش بیش از پیش ارزهای دیجیتال، به آینده آن امیدوارتر باشند و بخشی از پرتفوی خود را به آنها اختصاص دهند.
نتیجه
اگر بخواهیم جمع بندی از مطلب بالا داشته باشیم، به دلیل نوسانات شدید بازار کریپتو استراتژی سرمایه گذاری محتاطانه می تواند به معامله گران کمک کند تا از به خطر افتادن سرمایه خود تا حد امکان جلوگیری کرده و برنامه دقیقی برای سبد سرمایه گذاری خود تعیین کنند. این روش همچنین به دوری از تورم کمک کرده و باعث می شود سرمایه گذاران یک معامله کم ریسک تر نسبت به ماهیت ذاتی بازار کریپتو را تجربه کنند.
تفاوت معاملهگری و سرمایهگذاری چیست؟
مفهوم سرمایهگذاری و معاملهگری گاهی بهجای هم استفاده میشود درحالی که تفاوتهای اساسی بین این دو استراتژی مالی وجود دارد؛ هدف سرمایه گذاری کسب سود در بلندمدت است در صورتی که هدف معاملهگری کسب سود در کوتاهمدت میباشد. در ادامهی این مطلب نگاهی به اصول سرمایهگذاری و معاملهگری میاندازیم و به بررسی سبکهای این دو ترفند مالی میپردازیم؛ شما با خواندن این مطلب میتوانید تشخیص دهید که پولتان را سرمایهگذاری کنید یا به معاملهگری بپردازید.
سرمایهگذاری (Investing) چیست؟
سرمایهگذاری یک استراتژی بلندمدت «خرید و نگه داشتن» است. سرمایهگذاران اغلب داراییها را با هدف ایجاد سود از افزایش قیمت یا هرگونه درآمد بلندمدت دیگر، سالها یا حتی دههها نگهداری میکنند. افق زمانی سرمایهگذار به اهداف مالیاش بستگی دارد مثلا یک فرد در سرمایهگذاری که برای بازنشستگی خود انجام میدهد حدودا دیدی 20 ساله دارد ولی فردی که برای ساخت مسکن سرمایهگذاری میکند احتمالا نگاهش 5 ساله است.
هرچه دید یک سرمایهگذار طولانیتر باشد، بیشتر میتواند روی سرمایهگذاریهایی با رشد و ریسک بالاتر تمرکز کند؛ به این دلیل که زمان بیشتری برای کنترل نوسانات بازار دارد. سرمایهگذار با افق زمانی کوتاهتر باید در انتخابهای سرمایهگذاری محافظهکارانهتر عمل کند چون هدفهای مالیاش باید زودتر به نتیجه برسد.
سبکهای سرمایهگذاری کدامند؟
حال اگر سوال شما این است که سبکهای سرمایهگذاری کدامند در ادامه به معرفی دو سبک اصلی آن خواهیم پرداخت :
سرمایهگذاری فعال
این سبک از سرمایهگذاری مناسب افرادی است که در برابر نوسانات بازار صبور هستند و در دسته افراد ریسکپذیر قرار دارند. سرمایهگذاری فعال معمولا توسط سرمایهگذارانی استفاده میشود که پایبند به افق زمانی کوتاهمدت هستند. این افراد با استفاده از استراتژی شخصی خود، سهام خاصی را انتخاب میکنند و با زمانبندی درست سعی میکنند از بازار جلو بزنند و سود خوبی را در بازه زمانی کوتاه کسب کنند.
سرمایهگذاری منفعل
این سبک مناسب افرادی است که ریسکپذیری کمتری دارند و نمیخواهند زمان و انرژی بسیاری را برای سرمایهگذاری خود صرف کنند. سرمایهگذاران منفعل کسانی هستند که پول خود را با افق زمانی بلندمدتتری سرمایهگذاری میکنند. و از تغییر شاخص کل، پرتفوی متنوعی میسازند.
معاملهگری (Trading) چیست؟
حالا که درباره سرمایهگذاری و انواع آن خواندید، نوبت به معاملهگری رسیده؛ تریدینگ (معاملهگری) در مقایسه با سرمایهگذاری استراتژی فعالتری است. تریدرها تمایل دارند داراییهایشان را برای مدت زمان کوتاهتری نسبت به سرمایهگذاران نگهداری کنند و اغلب طی هفتهها، روزها یا حتی ساعتها دارایی را خریدوفروش میکنند تا از حرکت کوتاهمدت قیمت سود ببرند.
در مقایسه با سرمایهگذاری، تریدینگ به صرف زمان و مهارت بیشتری احتیاج دارد؛ یک سرمایهگذار میتواند یک سهم یا صندوق بخرد و آن را فراموش کند، در حالی که یک تریدر برای کسب سود باید دائماً تحولات بازار را زیر نظر داشته باشد. و یک نکته مهم اینکه همه افراد نمیتوانند تریدر کاربلدی باشند و از نوسانات بازار برای کسب سود استفاده کنند؛ اگر شما هم جزو افرادی هستید که دوست دارید سرمایه خود را ترید کنید اما تریدر ماهری نیستید با ما همراه باشید چون در ادامه راهحل شما را معرفی میکنیم.
سبکهای تریدینگ کدامند؟
سبکهای تریدینگ را با توجه به زمانی که برای آن صرف میشود میتوان به چند دسته تقسیم کرد:
معاملات اسکالپینگ (Scalping): اسکالپ روش معاملهگری بسیار سریع است. تریدر اسکالپر اغلب در عرض چند ثانیه چندین ترید مختلف انجام میدهند. یعنی ممکن است کل معاملات تریدر یک دقیقه طولانی طول بکشد.
معاملات روزانه (Day trading): معاملهگران روزانه، معاملات خود را در یک روز شروع و به اتمام میرسانند؛ آنها معاملاتشان را قبل از بسته شدن بازار میبندند تا از تاثیر اخباری که شب منتشر میشود در امان باشند.
معاملات نوسانگیری (Swing trading): هدف از معاملات نوسانگیری تمرکز بر حرکات بزرگتر قیمت به جای شناسایی شروع و پایان روند قیمت است. در این استراتژی، موقعیتها ممکن است برای روزها تا هفتهها حفظ شوند.
معاملات موقعیت (Position trading): معاملات پوزیشن طولانیترین نوع ترید هستند و اغلب آنها چندین سال دوام میآورند. هدف از معاملات موقعیت، سود بردن از روندهای قیمتی است. گفتنی است که یک روند زمانی استراتژیهای سرمایهگذاری چیست؟ رخ میدهد که قیمت دارایی برای مدت زمان طولانی در یک جهت حرکت کند.
سوشالتریدینگ (Social Trading) چیست؟
سوشالتریدینگ شکل مبتکرانهای از تریدینگ است که در آن از اطلاعات تریدرهای مختلف در سراسر دنیا پیرو معاملاتشان منتشر میکنند استفاده میشود؛ این اطلاعات در پلتفرم سوشالترید منتشر میشود که در واقع شبکهای اجتماعی است که کاربران درباره تریدینگ و استراتژیهایشان صحبت میکنند.
کپیتریدینگ (Copy Trading) چیست؟
کپیتریدینگ از انواع سوشالتریدینگ است؛ پلتفرم کپیتریدینگ این امکان را میدهد که علاوه بر دنبال کردن استراتژی تریدرهای دیگر، معاملات آنها به صورت خودکار بلافاصله برای شما تقلید شود. به این صورت که شما ابتدا پلتفرم امنی برای کپیتریدینگ پیدا میکنید و سپس عملکرد تریدرهای آن را بررسی کرده و انتخاب میکنید که تریدهای شما از روی دست کدام تریدر انجام شود.
اگر شما وقت کافی برای یادگرفتن تریدینگ ندارید و دوست دارید همپای حرفهایهای بازار کریپتو فعالیت کنید پلتفرم کپیتریدینگ دارایا کاربلدترین تریدرها را جمع کرده و این امکان را به میدهد که عملکرد آنها را بهصورت شفاف بررسی کنید و با انتخاب تریدر مورد نظرتان، معاملات او برای شما خودکار تکرار شود.
معاملهگری بهتر است یا سرمایهگذاری؟
معاملهگری و سرمایهگذاری هرکدام مزایا خاص خود را دارند و هردو ثابت کردند که راههای مناسبی برای سود بردن از بازارهای مالی جهانی هستند. حال اینکه کدام استراتژی مناسب شما است به عوامل مختلفی بستگی دارد:
- اهداف مالی
- میزان تحمل ریسک
- میزان درک از بازار و دارایی
- مقدار زمانی که مایلید به تحقیق و نظارت بر داراییها اختصاص دهید.
- مقدار سرمایهای که برای شروع دارید.
شما با درک هرکدام از موارد بالا میتوانید انتخاب راحتتری بین تریدینگ و سرمایهگذاری داشته باشید. کافی است .میزان ریسکی که میتوانید بپذیرید را پیدا کنید، هدف خود را تعیین و میزان دارایی مورد نظرتان را مشخص کنید
میتوانید سبدهای متنوع پلتفرم کپیتریدینگ دارایا که با توجه به انواع ریسکپذیری و میزان دارایی مختلف ارائه شده است را ببینید و در کنار حرفهایهای بازار کریپتو حرکت کنید.
نکته پایانی
قبل از انجام هرنوع معامله یا سرمایهگذاری اول اطمینان حاصل کنید که ریسکهای موجود در آن را درک کردهاید و یادتان باشد که هرگز بیشتر از چیزی که آماده از دست دادن هستید ریسک نکنید و بعد از آن درباره پلتفرمی که از طریق آن اقدام به سرمایهگذاری یا تریدینگ میکنید نیز بهخوبی تحقیق کنید و یادتان باشد که در دنیای امروز و با توجه به شرایط نامساعد اقتصادی، سرمایهگذاری یک ضرورت است.
چگونه سرمایهگذاری کنیم؟
یکی از مهمترین درسهایی که – در مدرسه و دانشگاه یادمان نمیدهند و – در زندگی باید یاد بگیریم این است که با پولی که داریم چه کار کنیم، تا مجبور نباشیم همهی عمر کار کنیم. به قول رابرت کیوساکی در کتاب «پدر پولدار، پدر بیپول»، بگذاریم پول برایمان کار کند، نه ما برای پول. برای شروع به دو چیز احتیاج دارید: اول اینکه مفهوم پایهای تجارت را درک کنید و دوم اینکه به خودتان اعتماد کنید و برای باقی عمرتان نقشه بکشید. آنقدرها هم کار سختی نیست. نه به سواد دانشگاهی نیاز دارد و نه نبوغ انیشتین میخواهد. حالا این نوشته را بخوانید تا ببینید که باید چگونه سرمایهگذاری کنیم.
حتما بخوانید:
چرا سرمایهگذاری ترسناک است؟
برای خیلی از ما پول و سرمایهگذاری مثل یادگیری الفبا و دوچرخهسواری نبوده که در دوران بچگی تمرینشان کنیم و بیاموزیمشان و چهار تا بزرگتر هم برایمان دست بزنند و با اهدای «اوجولات» تشویقمان کنند که به همین راه ادامه بدهیم. اصلا خیلی از خانوادهها گفتگو دربارهی سرمایهگذاری را آنقدر خستهکننده میدانند که ترجیح میدهند صدای تلویزیون را زیاد کنند تا اگر کسی هم حرفش را زد، نشنوند. همین میشود که فرزندشان دوران خوب ۲۰ سالگی را به یللی تللی میگذراند – نهایتش این است که دانشگاهش را تمام میکند و وارد بازار کار شود – و تازه وقتی شمع تولد ۳۰ سالگیاش را فوت کرد، متوجه میشود که اندوختهی قابل اتکایی برای آینده ندارد و از الان تا ۵۰ یا ۶۰ سالگی باید یک نفس این زمین دوار را طی کند تا محتاج نان شب نباشد.
خلاصه که برای عموم مردم، خانه جایی نیست که بتوانند از درونش استراتژیهای سرمایهگذاری را یاد بگیرند. پدر و مادرها – علیرغم نیت خوبشان – جور دیگری فکر میکنند و بیشتر توصیه میکنند پولتان را ذخیره کنید، اما شما دلتان میخواهد سریعتر پیشرفت کنید. این دو خواستهی متفاوت – میل به احتیاط و میل به پیشرفت – در مقابل هم قرار میگیرند و منجر میشوند به اینکه سرمایهگذار بیتجربهی قصه ما بخواهد روی دندهی لج بیفتد و چند شب شام نخورد و به جای کار اصولی بخواهد حقانیت خودش را به والدینش اثبات کند. بعدش هم چون عجله دارد، بدون اینکه هِر را از بِر تشخیص بدهد میرود و کل پولش را مثلا برنج پیشخرید میکند و… . خلاصه که دردسرتان ندهم… او چون اینکاره نیست حسابی ضرر میکند و دلسرد میشود.
سرمایهگذاری کاری آیندهنگرانه است و هدف دور دست را نشانه میرود. سرمایهگذاری مثل موشک کروز قاره پیماست نه تفنگ آبپاش با بُرد مفید ۳۰ سانتیمتر. اینکار صبر و حوصله میخواهد. باید تا جایی که میتوانید از بازار اطلاعات کسب کنید و در نهایت با اتخاذ استراتژی، ریسک باخت سرمایهی خود را به حداقل برسانید.
سرمایهگذاری اصلا یعنی چه؟
سرمایهگذاری یعنی هر چیزی که میخریدش تا برایتان سود مالی تولید کند. مثلا همین کیبوردی که من این مقاله را باهاش تایپ میکنم سرمایهی من است، چون وسیلهای است که با آن مقاله مینویسم و درآمد کسب میکنم.
اغلب مردم ۴ چیز را به عنوان استراتژیهای سرمایهگذاری چیست؟ انواع سرمایه میشناسند:
پول نقد: پولی که در حساب بانکی بخوابانید
اوراق قرضه: پولی که به شرکتهای دولتی یا خصوصی قرض بدهید
سهام: پولی که برای خرید سهمی از یک شرکت خرج کنید
اموال: پولی که برای خرید خانه و باغ و ماشین خرج کنید
به جز این ۴ نوعِ اصلی سرمایهگذاری، چیزهای دیگری هم هستند که رویشان سرمایهگذاری میشود:
– اجناسی نظیر نفت، قهوه، ذرت، پلاستیک و طلا
– اشیاء کلکسیونی نظیر عتیقهجات و آثار هنری
– و چیزهای دیگر (مثلا یک شرکت انگلیسی هوای دشتهای کشورش را داخل شیشه میکند و با قیمتی گزاف به چین صادر میکند!)
چگونه از ریسک کار کم کنیم؟
هیچ سرمایهگذاری را نمیشناسم که دوست داشته باشد سرمایهاش را چشمبسته قمار کند، اما واقعیت این است که در سرمایهگذاری چیزی به نام «سرمایهگذاری بدون ریسک» نداریم. با این حال وقتی قرار باشد روز به روز از ارزش پولتان کم شود، دلیل پیدا میکنید تا ریسک کنید.
به مجموعهی سرمایهها میگویند سبد داراییها. معمولا سرمایهگذارها، در چند حوزهی مختلف سرمایهگذاری میکنند و به اصطلاح با سرمایهشان تنوعبخشی انجام میدهند. این کار را به این دلیل انجام میدهند که ریسک از دست رفتنِ سرمایه و ضرر کردن را بر روی چند نوع سرمایه تقسیم کنند تا اگر بازار هر کدامشان خوابید، کماکان ژتون داشته باشند تا در بازی باقی بمانند.
حتی اگر راجع به سرمایهگذاریهای کوتاهمدت و زودبازده صحبت کنیم هم باز تکلیف همین است. مثلا اگر من سرمایهگذار عاقلی باشم – جدا از اینکه وضعیت بازار چه چیزی حکم میکند – و دوست داشته باشم در صنعت پوشاک سرمایهگذاری کنم، منطقی است که با بخش بیشتری از پولم شلوار کتان بخرم که در کل سال خرید و فروش میشود؛ از طرف دیگر قسمت کمتری از پولم را به سرمایهگذاری بر روی تیشرت تابستانی اختصاص بدهم که سود بهتری دارد اما فصل فروشش محدودتر است و ممکن است روی دستم باد کند.
از کجا شروع کنیم؟
هر سرمایهگذاریای نیازمند صرف کردن زمان و خرج کردن پول و ارائهی خدمات است که قرار است تمام اینها با دریافت سود مالی جبران شوند.
اگر استراتژیهای سرمایهگذاری چیست؟ کار میکنید و حقوق ثابت دریافت میکنید و زیر بار قرض و قوله نیستید و آنقدر پول در حساب بانکیتان هست که خیالتان از ۶ ماه آینده راحت باشد، میتوانید به یکی از کارگزارهای بازار بورس مراجعه کنید و سهام شرکتی را بخرید که ثبات داشته باشد. مشاوران مالی توصیه میکنند مقداری از مبلغ سرمایهتان را هم خرج اوراق قرضه کنید که ریسک کمتری دارند.
صندوقهای سرمایهگذاری مشترک هم چند سالی میشود که در ایران به راه افتادهاند. اینها نهادهایی هستند که بر اساس صلاحدید افراد متخصص در حوزهی سرمایهگذاری، با سرمایهی مردم اوراق بهادار میخرند و سود حاصل از خرید این اوراق را به سرمایهگذاران خود پرداخت میکنند و البته جاهای مطمئنی هم هستند زیرا تضمین بازگشت سود و اصل سرمایه را هم میدهند.
روی چیزی پول بگذارید که بدانید چیست
وقتی که پای سرمایهگذاری به میان میآید، یکی از اشتباهترین تصمیمها این است که بروید پولتان را در جایی خرج کنید که هیچ چیزی راجع بهش نمیدانید. بهتر نیست بروید سرمایهگذاری را با جاهایی شروع کنید که خودتان هم حسی بهشان دارید؟ مثلا از زمان اختراع آتاری تا الان، همیشه عاشق بازیهای کامپیوتری بودید و نصف عمرتان را در گیم نتها گذراندهاید. حالا هم خبردار شدهاید شرکتی که کارش تولید بازیهای ویدئویی است، شروع به عرضهی سهامش در بازار بورس کرده است. شما که برای عشق خودتان هم شده اخبار این صنعت را دنبال میکنید، بدتان هم نمیآید در گسترش آن نقشی داشته باشید، پس چه مرضی است که میخواهید بروید سهام شرکت تولید شیرفلکههای صنعتی را بخرید که اگر پول دستی هم بهتان بدهند حاضر نیستید بروید داخل کارخانهاش را ببینید چه برسد به اینکه بخواهید هر دفعه اخبارش را دنبال کنید!
دیدگاه شما