بازارساز (Market Maker) چیست؟

کلاهبرداری به شیوه اسکویید گیم Squid Game؛ کاهش ارزش 99.99 درصدی اسکویید گیم

Uniswap چیست و چگونه کار می کند؟

‏Uniswap مجموعه ای از برنامه های کامپیوتری است که روی بلاک چین اتریوم اجرا می شود و امکان مبادله توکن های غیرمتمرکز را فراهم می کند. با کمک تک شاخ ها (همانطور که در لوگوی آنها نشان داده شده است) کار می کند.

معامله‌گران می‌توانند توکن‌های اتریوم را در Uniswap بدون اینکه نیازی به اعتماد سرمایه‌شان به کسی داشته باشند، مبادله کنند. در همین حال، هر کسی می‌تواند کریپتو خود را به ذخایر خاصی به نام استخر نقدینگی قرض دهد.

در ازای ارائه پول به این استخرها، کارمزد دریافت می کنند.
چگونه این تک شاخ های جادویی یک توکن را به دیگری تبدیل می کنند؟ برای استفاده از Uniswap به چه چیزی نیاز دارید؟ بیایید بخوانیم

معرفی

صرافی های متمرکز ارز دیجیتال سال هاست که ستون فقرات بازار ارزهای دیجیتال بوده است. آنها زمان تسویه سریع، حجم معاملات بالا و بهبود مستمر نقدینگی را ارائه می دهند.

با این حال، دنیایی موازی در قالب پروتکل‌های غیرقابل اعتماد ساخته می‌شود. صرافی های غیرمتمرکز (DEX) به هیچ واسطه یا متولی برای تسهیل تجارت نیاز ندارند.

با توجه به محدودیت‌های ذاتی فناوری بلاک چین، ساختن DEXهایی که به طور معناداری با همتایان متمرکز خود رقابت می‌کنند، یک چالش بوده است.

اکثر DEX ها می توانند هم از نظر عملکرد و هم از نظر تجربه کاربر بهبود یابند.

بسیاری از توسعه دهندگان به راه های جدیدی برای ایجاد یک صرافی غیرمتمرکز فکر کرده اند. یکی از پیشگامان این امر Uniswap است. نحوه عملکرد Uniswap ممکن است کمی دشوارتر از یک DEX سنتی تر باشد. با این حال، به زودی خواهیم دید که این مدل مزایای جذابی را به همراه دارد.

در نتیجه این نوآوری، Uniswap به یکی از موفق بازارساز (Market Maker) چیست؟ ترین پروژه هایی تبدیل شده است که بخشی از جنبش مالی غیرمتمرکز (DeFi) است.

بیایید ببینیم Uniswap چیست، چگونه کار می‌کند، و چگونه می‌توان توکن‌های آن را به سادگی با کیف پول اتریوم تعویض کرد.برای خرید اتریوم کافیست به صرافی فراچنج مراجعه کنید.
‏

Uniswap چیست؟

‏Uniswap یک پروتکل تبادل غیرمتمرکز است که بر روی اتریوم ساخته شده است. به بیان دقیق تر، این یک پروتکل نقدینگی خودکار است.

هیچ دفترچه سفارش یا هیچ حزب متمرکزی برای انجام معاملات لازم نیست. Uniswap به کاربران اجازه می دهد تا بدون واسطه، با درجه بالایی از عدم تمرکز و مقاومت در برابر سانسور، تجارت کنند.

‏Uniswap نرم افزار منبع باز است. می توانید آن را خودتان در Uniswap GitHub بررسی کنید.

خوب، اما چگونه معاملات بدون دفترچه سفارش اتفاق می افتد؟ خوب، Uniswap با مدلی کار می کند که شامل ارائه دهندگان نقدینگی است که استخرهای نقدینگی ایجاد می کنند.

این سیستم مکانیزم قیمت گذاری غیرمتمرکز را ارائه می دهد که اساساً عمق دفترچه سفارش را صاف می کند. با جزئیات بیشتر به نحوه عملکرد آن خواهیم پرداخت.

در حال حاضر، فقط توجه داشته باشید که کاربران می توانند بدون نیاز به دفترچه سفارش، به طور یکپارچه بین توکن های ERC-20 مبادله کنند.

از آنجایی که پروتکل Uniswap غیرمتمرکز است، هیچ فرآیند فهرست بندی وجود ندارد. اساساً هر توکن ERC-20 را می توان تا زمانی که یک استخر نقدینگی برای معامله گران موجود باشد راه اندازی کرد. در نتیجه، Uniswap هیچ هزینه‌ای برای فهرست‌بندی دریافت نمی‌کند. به یک معنا، پروتکل Uniswap به عنوان نوعی کالای عمومی عمل می کند.

پروتکل Uniswap توسط هیدن آدامز در سال 2018 ایجاد شد. اما فناوری زیربنایی که الهام‌بخش اجرای آن بود، اولین بار توسط بنیانگذار اتریوم، ویتالیک بوترین، توصیف شد.
‏

Uniswap چگونه کار می کند؟

‏Uniswap معماری سنتی مبادلات دیجیتال را پشت سر می گذارد زیرا دفترچه سفارش ندارد. با طرحی به نام Constant Product Market Maker کار می کند که نوعی از مدلی به نام Automated Market Maker (AMM) است.

بازارسازان خودکار قراردادهای هوشمندی هستند که ذخایر نقدینگی (یا استخرهای نقدینگی) را نگه می دارند که معامله گران می توانند با آنها معامله کنند.

این ذخایر توسط تامین کنندگان نقدینگی تامین می شود. هر کسی می تواند یک ارائه دهنده نقدینگی باشد که ارزشی معادل دو توکن را در استخر سپرده گذاری کند. در ازای آن، معامله گران هزینه ای را به استخر می پردازند که سپس با توجه به سهم آنها از استخر بین تامین کنندگان نقدینگی توزیع می شود.

بیایید با جزئیات بیشتر به نحوه عملکرد این روش بپردازیم.

ارائه دهندگان نقدینگی با واریز ارزشی معادل دو توکن، بازاری را ایجاد می کنند. اینها می توانند ETH و یک توکن ERC-20 یا دو توکن ERC-20 باشند. این استخرها معمولاً از استیبل کوین‌هایی مانند DAI، USDC یا USDT تشکیل می‌شوند، اما این یک الزام نیست.

در مقابل، ارائه دهندگان نقدینگی “توکن های نقدینگی” را دریافت می کنند که نشان دهنده سهم آنها از کل استخر نقدینگی است.

این توکن‌های نقدینگی را می‌توان برای سهمی که در استخر نمایندگی می‌کنند بازخرید کرد.

بنابراین، بیایید استخر نقدینگی ETH/USDT را در نظر بگیریم.

ما بخش ETH از استخر را x و بخش USDT را y می نامیم. Uniswap این دو مقدار را می گیرد و آنها را بازارساز (Market Maker) چیست؟ ضرب می کند تا کل نقدینگی موجود در مجموعه را محاسبه کند.

بیایید این را k بنامیم. ایده اصلی پشت Uniswap این است که k باید ثابت بماند، به این معنی که کل نقدینگی در استخر ثابت است.

بنابراین، فرمول نقدینگی کل در استخر به صورت زیر است:X*Y=K

بنابراین، چه اتفاقی می افتد زمانی که شخصی می خواهد معامله ای انجام دهد؟
فرض کنید آلیس با استفاده از استخر نقدینگی ETH/USDT، 1 ETH را با 300 USDT خریداری می کند. با انجام این کار، او بخش USDT از استخر را افزایش می دهد و بخش ETH استخر را کاهش می دهد.

این به طور موثر به این معنی است که قیمت ETH افزایش می یابد. چرا؟ پس از انجام معامله، ETH کمتری در استخر وجود دارد و می دانیم که نقدینگی کل (k) باید ثابت بماند. این مکانیسم چیزی است که قیمت را تعیین می کند.

در نهایت، قیمت پرداخت شده برای این اتریوم بر اساس میزان تغییر نسبت بین x و y توسط یک معامله مشخص است.
شایان ذکر است که این مدل به صورت خطی مقیاس نمی شود.

در واقع، هر چه ترتیب بزرگتر باشد، بیشتر تعادل بین x و y را تغییر می دهد. این بدان معنی است که سفارشات بزرگتر به طور تصاعدی در مقایسه با سفارشات کوچکتر گرانتر می شوند و منجر به لغزش بیشتر و بیشتر می شود.

همچنین به این معنی است که هرچه استخر نقدینگی بزرگتر باشد، پردازش سفارشات بزرگ آسان تر است. چرا؟ در آن صورت، شیفت بین x و y کوچکتر است.
‏

Uniswap نسخه 3

فناوری پشت Uniswap تاکنون چندین بار تکرار شده است. به احتمال زیاد، اگر از Uniswap استفاده کرده اید، از Uniswap v2 استفاده کرده اید.

با این حال، همیشه پیشرفت های جدیدی در خط لوله وجود دارد. بیایید تاثیرگذارترین به‌روزرسانی‌های ارائه شده توسط Uniswap v3 را مرور کنیم.

بهره وری سرمایه

یکی از مهم‌ترین تغییراتی که با Uniswap نسخه 3 ایجاد می‌شود، مربوط به کارایی سرمایه است. ببینید، بیشتر AMM ها سرمایه بسیار ناکارآمدی دارند – یعنی بیشتر وجوه موجود در آنها در هر لحظه استفاده نمی شود.

این به دلیل ویژگی ذاتی این مدل x*y=k است که قبلاً مورد بحث قرار گرفت. به‌طور ساده‌تر، هرچه نقدینگی بیشتری در استخر وجود داشته باشد، سیستم می‌تواند سفارش‌های بزرگ‌تری را در محدوده قیمتی بزرگ‌تری پشتیبانی کند.

با این حال، ارائه دهندگان نقدینگی (LP) در این استخرها اساساً نقدینگی را برای منحنی قیمت (محدوده) بین 0 تا بی نهایت ارائه می کنند. تمام آن سرمایه برای سناریویی که یکی از دارایی های موجود در مجموعه 5x-s، 10x-s، 100x-s قرار دارد، در آنجا نشسته است.

اگر این اتفاق بیفتد، آن دارایی‌های بی‌کار تضمین می‌کنند که هنوز نقدینگی در آن بخش از منحنی قیمت باقی مانده است.

این بدان معنی است که تنها بخش کوچکی از نقدینگی در استخر در جایی است که بیشتر معاملات در آن انجام می شود.

به عنوان مثال، Uniswap در حال حاضر حدود 5 میلیارد دلار نقدینگی قفل شده دارد، در حالی که تنها حدود 1 میلیارد دلار در روز حجم دارد.

ممکن است فکر کنید این روش خاصی برای انجام کارها نیست، و به نظر می رسد که تیم Uniswap موافق است. Uniswap v3 این مشکل را برطرف می کند.
ارائه‌دهندگان نقدینگی اکنون می‌توانند محدوده‌های قیمتی سفارشی را تعیین کنند که می‌خواهند برای آن نقدینگی فراهم کنند.

این باید منجر به تمرکز بیشتر نقدینگی در محدوده قیمتی شود که بیشتر فعالیت های معاملاتی در آن اتفاق می افتد.

به نوعی، Uniswap v3 یک روش ابتدایی برای ایجاد یک کتاب سفارش زنجیره ای در اتریوم است، که در آن بازارسازان می توانند تصمیم بگیرند که نقدینگی را در محدوده قیمتی که تعیین می کنند، ارائه دهند.

شایان ذکر است که این تغییر به نفع بازارسازان حرفه ای نسبت به شرکت کنندگان خرده فروشی است. زیبایی AMM ها در این است که هر کسی می تواند نقدینگی را تامین کند و سرمایه خود را به کار گیرد.

با این حال، با این لایه اضافی از پیچیدگی، LP های “تنبل” نسبت به بازیکنان حرفه ای که می توانند به طور مداوم استراتژی خود را بهینه کنند، درآمد بسیار کمتری در کارمزد معاملاتی خواهند داشت. در عین حال، تصور جمع‌آوری‌کننده‌هایی مانند yearn.finance که روشی برای رقابتی ماندن در این محیط به LP‌های خرده‌فروشی ارائه می‌دهند، سخت نیست.

پاورپوینت بازارسازها Market Maker

دانلود پاورپوینت بازارسازها Market Maker

یکی از کاملترین و بهترین فایل های پاورپوینت (powerpoint) موجود در اینترنت با موضوع بازارسازها Market Maker و با فرمت پاورپوینت (ppt) و در 19 اسلاید قابل ویرایش می باشد. پاورپوینت بازارسازها Market Maker توسط وبسایت سحاپاورپوینت با نازلترین قیمت نسبت به منابع و سایت های دیگر آماده دانلود و دریافت شده است.

توضیحات

توجه : این فایل به صورت فایل powerpoint (پاورپوینت) ارائه میگردد.

این پاورپوینت شامل عکس ها و توضیحات کافی در این درس است.

پاورپوینت بازارسازها Market Maker تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است.

شما با استفاده از این پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

صرافی های غیر متمرکز چگونه کار می‌کند؟ و تفاوت آن با صرافی های معمولی چیست؟

کلاهبرداری به شیوه اسکویید گیم Squid Game؛ کاهش ارزش 99.99 درصدی اسکویید گیم

الزام حضور صرافی‌ها در صنعت ارزهای دیجیتال

ارزروز: بدیهیست که ارزهای دیجیتال هم مانند ارزهای سنتی، نیازمند صرافی ارزهای دیجیتال برای انجام مبادلات هستند. رمزارزها نیازمند بازاری برای خریدوفروش و معامله هستند. در اولین نسل صرافی‌های ارز دیجیتال، صرافی‌های متمرکز، روش انجام تبادلات بسیار ساده و قابل‌درک است. صرافی‌ها سفارش‌های خرید و سفارش‌های فروش کاربران را در قسمتی به‌ نام دفتر سفارشات (Order book) ثبت کرده و آن‌ها را با یکدیگر تطبیق می‌دهند؛ به این ترتیب با واسطه‌گری صرافی‌ها، معاملات میان خریداران و فروشندگان انجام می‌شود. اما در صرافی‌های غیرمتمرکز که به دارایی‌های کاربران دسترسی ندارند.

Automated Market Maker

چگونه می‌توان سفارشات را تکمیل کرد؟ در اینجا روش بازارسازی خودکار (Automated Market Maker) یا به‌اختصار AMM به کار می‌آید. صرافی‌های ارز دیجیتال متمرکز، تحت‌نظارت یک شخص یا گروهی از اشخاص کار می‌کنند. این صرافی‌ها به دارایی کاربران کنترل مستقیم دارند و کاربران برای انجام معاملات مجبور هستند دارایی خود را به کیف پول‌ صرافی واریز کنند. این در حالی است که تمرکزگرایی و دسترسی نهادها به دارایی افراد، خلاف ماهیت ذاتی ارزهای دیجیتال است.

با توجه به این مشکلات، صرافی‌های غیرمتمرکز ارز دیجیتال یا همان دکس‌ها (DEX) روی کار آمدند تا بدون الزام کاربران به احراز هویت و بدون نگهداری دارایی‌های کاربران در کیف پول‌های امانی، امکان مبادله بی‌واسطه ارزهای دیجیتال را فراهم کنند. البته در این مطلب قصد نداریم درمورد همه جنبه‌های صرافی‌های غیرمتمرکز صحبت کنیم؛ بلکه تمرکز ما روی یک جنبه است: نحوه تعیین قیمت و تأمین نقدینگی ارزهای دیجیتال در صرافی‌های غیرمتمرکز.

زیان غیردائمی (impermanent loss)

زیان غیردائمی (impermanent loss) در صرافی‌های مبتنی بر AMM چیست؟ بازارسازهای خودکار را به صورت سریع می توان اینگونه عنوان نمود: الگوریتم بازارساز خودکار، در حقیقت جایگزینی برای دفاتر سنتی ثبت سفارشات خریدوفروش است. تا پیش از پیدایش صرافی‌های غیرمتمرکز مبتنی بر بازارساز خودکار، سفارشات خریدوفروش در پایگاه‌های داده متمرکز صرافی‌ها ثبت می‌شدند و مکانیزمی به نام موتور تطبیق، سفارش‌های خریدوفروش شبیه به هم را به یکدیگر وصل می‌کرد.

به‌عنوان مثال، اگر شما بخواهید ۱ بیت کوین را در قیمت ۱۰٬۰۰۰ دلار خریداری کنید، سفارش خرید خود را در صرافی ثبت می‌کنید. از سوی دیگر فروشندگان بیت کوین نیز سفارشات فروش خود را با قیمت‌های موردنظر خود ثبت می‌کنند و سپس موتور تطبیق صرافی وارد عمل می‌شود. موتور تطبیق، سفارشات خرید و فروش را با هم مقایسه می‌کند و هرگاه دو سفارش (خرید و فروش) با مبلغ یکسانی (مثلاً ۱۰٬۰۰۰ دلار) به ثبت رسیده باشند، معامله را در میان آنها انجام می‌دهد. یعنی بیت کوین‌های فروشنده را به خریدار و دلار‌های خریدار را به فروشنده انتقال می‌دهد.

اما نسل جدید صرافی‌های غیرمتمرکز، به‌طور کلی دفتر سفارشات را از پلتفرم خود حذف کرده و مفهوم بازارساز خودکار را جایگزین آن کرده‌اند. بازارساز خودکار، مجموعه‌ای از چندین قرارداد هوشمند بلاک چینی است که برای هر جفت معاملاتی، نقدینگی لازم را فراهم کرده و بر اساس مکانیسم عرضه و تقاضا، قیمت ارزها را تعیین می‌کند.

جفت‌های معاملاتی مختلف

الگوریتم بازارساز خودکار، برای جفت‌های معاملاتی مختلف، فضایی را تحت‌عنوان استخر نقدینگی ایجاد می‌کند. هر استخر نقدینگی، با واریز مقدار معادلی از جفت‌ارز معاملاتی راه‌اندازی می‌شود. حالا برای انجام یک مبادله، افراد می‌توانند کیف پول خود را به قرارداد هوشمند استخر نقدینگی موردنظر متصل کنند و با واریز یکی از توکن‌ها، مقدار معادلی از توکن دیگر را دریافت بازارساز (Market Maker) چیست؟ کنند. در واقع در این روش، افراد به‌جای آنکه توکن‌های خود را با یکدیگر مبادله کنند، توکن‌ها را با قرارداد هوشمند استخر نقدینگی مبادله می‌کنند.

نسبت توکن‌های موجود در داخل استخر، نشان‌دهنده نرخ عرضه و تقاضای آنهاست. بنابراین، بازارساز خودکار با استفاده از این نسبت، تغییرات قیمت ارزها را در طول زمان محاسبه می‌کند. افرادی که نقدینگی جفت‌ارزهای موجود در استخر‌ها را تأمین می‌کنند، «تأمین‌کننده نقدینگی یا (Liquidity provider)» نامیده می‌شوند. این افراد با قفل‌کردن دارایی‌های خود در استخر، می‌توانند بخشی از کارمزد‌های پرداخت‌شده توسط معامله‌گران را به‌ دست آورند. آنها همچنین هر زمان که بخواهند، می‌توانند دارایی خود را آزاد کرده و از استخر نقدینگی خارج کنند.

بازارساز خودکار

بازارساز خودکار یک الگوریتم ریاضی است که برای معاملات بی‌واسطه در صرافی‌های غیرمتمرکز، بازار ایجاد می‌کند. در اینجا منظور از بازار، شرایطی است که باید مهیا شود تا یک معامله انجام گیرد. این الگوریتم به‌صورت خودکار و با استفاده از مکانیسم عرضه و تقاضا، قیمت دارایی‌ها را تعیین کرده و به کاربران اجازه می‌دهد بدون ثبت سفارش خریدوفروش، و حتی بدون نیاز به طرف مقابل معامله (فروشنده یا خریدار) معاملات خود را انجام دهند.

برای اینکه بتوانید عملکرد بازارسازهای خودکار را بهتر درک کنید، بار دیگر یادآوری می‌کنیم که عملکرد صرافی‌های غیرمتمرکز به سازمان خاصی وابسته نیست. این پلتفرم‌ها در حقیقت قراردادهای هوشمندی هستند که بر روی بلاک چین ثبت و اجرا می‌شوند. بنابراین باید پروتکل مشخصی برای قیمت‌گذاری دارایی‌ها، تأمین نقدینگی و تعدیل آن داشته باشند. این وظیفه برعهده بازارساز خودکار است.

شخص به شخص یا همتا به همتا

اگر نحوه انجام معاملات در نسل‌های اولیه صرافی‌های غیرمتمرکز (مانند بیت شیرز و بایننس دکس) را شخص به شخص یا همتا به همتا (Peer-to-peer) بدانیم، معاملات در صرافی‌های غیرمتمرکز مبتنی بر بازارساز، به‌صورت شخص به قرارداد (Peer-to-contract) انجام می‌شود. زیرا کاربران می‌توانند با اتصال بازارساز (Market Maker) چیست؟ کیف پول شخصی خود به پلتفرم صرافی (با حفظ اختیار کامل بر دارایی‌هایشان)، مستقیماً دارایی مورد نظرخود را از یک قرارداد هوشمند بخرند یا به آن بفروشند.

بازارساز خودکار مانند یک ربات است که وظیفه دارد در هر لحظه، قیمت یک ارز را در برابر ارز مقابل آن محاسبه کرده و به شما پیشنهاد دهد. به‌بیان دیگر، وقتی می‌خواهید یک ارز دیجیتال را در ازای ارز دیجیتال دیگری بخرید یا بفروشید، مقدار معادل آن را برای شما تعیین می‌کند. فرمول بازارسازهای خودکار صرافی‌های مختلف با یکدیگر متفاوت است. برخی از آنها مانند یونی سواپ (Uniswap) و پنکیک سواپ (Pancakeswap) برای این کار از فرمول‌های ساده‌ای استفاده می‌کنند، در حالی که برخی دیگر مانند کرو (Curve) و بَلِنسر (Balancer) فرمول‌های پیچیده‌تری دارند.

شیوه عملکرد بازارسازهای خودکار

تصور کنید که جفت‌ارز ETH/UNI را انتخاب کرده‌اید و می‌خواهید در ازای فروش بخشی از اترهای خود، توکن یونی خریداری کنید. برای این کار باید توکن‌های اتر را به استخر واریز کرده و معادل آن توکن یونی دریافت کنید. در این صورت، حجم اتر موجود در استخر نقدینگی زیاد و حجم یونی موجود در این استخر کم می‌شود. بنابراین طبیعی است که قیمت یونی برای مدتی بالا می‌رود و در عوض، قیمت اتر کاهش پیدا می‌کند. این اتفاق تا جایی ادامه دارد که معاملاتی برعکس معامله شما از سوی دیگران انجام شود و قیمت دوباره به تعادل برسد. البته این اتفاق زودتر از چیزی که تصور می‌کنید می‌افتد؛ چراکه وقتی قیمت یک ارز دیجیتال (یا یک توکن) در یک صرافی کم می‌شود، افراد زیادی به خرید آن تمایل پیدا می‌کنند و قیمت آن دوباره به تعادل می‌رسد.

پس می‌توانیم این‌طور نتیجه‌گیری کنیم:

بازارساز خودکار، بر اساس نسبت وزنی دارایی‌های موجود در استخر، ارزش (یا قیمت) آنها را نسبت به یکدیگر تعیین می‌کند. در پروتکل‌های پیچیده‌تری همچون بَلِنسر (Balancer) که استخر‌های آن به‌جای یک جفت‌ارز شامل سبدی از ارزهاست، نحوه محاسبه این نسبت وزنی تا حدودی پیچیده‌تر است. اما در پروتکل‌هایی مثل یونی سواپ، سوشی سواپ و پنکیک سواپ که از ساده‌ترین شکل بازارساز استفاده می‌کنند، نسبت وزنی ارزها از رابطه x * y = k محاسبه می‌شود.

برای فهم بهتر این مکانیسم، جفت‌ارز ETH/USDT را درنظر بگیرید. اگر تعداد ETH را X، تعداد استیبل کوین USDT را Y و حجم نقدینگی استخر موردنظر را K در نظر بگیریم، در فرمول X * Y = K مقدار K همیشه ثابت خواهد بود. بنابراین پروتکل بازارساز خودکار، قیمت X و Y را به‌گونه‌ای تعیین ‌می‌کند که در فرمول بالا، K ثابت بماند.

استخر نقدینگی

با توجه به آنچه گفته شد، . در بازارساز خودکار نیازی به وجود دو طرف برای معامله نیست و تنها وجود یک فروشنده یا یک خریدار برای انجام معامله کافی است؛ . اما هنوز نیازمند آن هستیم که کسی این بازار را ایجاد کند. مثلاً وقتی که می‌خواهید . اتر خود را در ازای توکن دای (DAI) بفروشید، . قرارداد هوشمندی که طرف معامله شماست باید به اندازه کافی دای داشته باشد . تا به کیف پول شما واریز کند. اینجاست که پای تأمین‌کنندگان نقدینگی به میان می‌آید. نقدینگی بازارسازهای خودکار، از سوی کاربرانی ارائه می‌شود که اصطلاحاً «تأمین‌کننده نقدینگی» (Liquidity Provider یا به‌اختصار LP) نامیده می‌شوند.هر کاربری می‌تواند به میزان دلخواه خود، در تأمین نقدینگی استخر‌ها مشارکت داشته باشد. صرافی‌های مبتنی بر بازارساز، به‌منظور تشویق به تأمین نقدینگی بیشتر، همه یا بخشی از کارمزد مبادلات صرافی را به تأمین‌کنندگان نقدینگی اختصاص می‌دهند.

تأمین نقدینگی در استخر‌ها

فرایند کلی تأمین نقدینگی در استخر‌های بازارساز خودکار به این صورت است: . افرادی که قصد سپرده‌گذاری دارایی‌های خود را دارند، . با توجه به نرخ سود استخر‌های گوناگون، . استخر موردنظر خود را برای تأمین نقدینگی انتخاب می‌کنند. تأمین‌کنندگان نقدینگی، کیف پول خود را به قرارداد هوشمند استخر موردنظر متصل می‌کنند. به این ترتیب، . به قرارداد هوشمند اجازه می‌دهند به مقدار تعیین‌شده از توکن‌ها دسترسی داشته باشد. و از آن برای انجام مبادلات سایر کاربران استفاده کند . سپس مبلغ موردنظر برای تأمین نقدینگی را تعیین کرده و از هریک از جفت توکن موجود در استخر، . به میزان یکسان تأمین نقدینگی می‌کنند.

به‌عنوان مثال اگر بخواهید در استخر ETH/DAI مبلغ ۱ اتر را تأمین نقدینگی کنید، . باید معادل ۱ اتر، . از توکن‌های DAI هم سپرده‌گذاری کنید. بعد از سپرده‌گذاری دارایی‌ها در استخر موردنظر، . قرارداد هوشمند به اندازه سهم افراد از نقدینگی هر استخر، . توکن‌های LP همان استخر را به کیف پول آنها انتقال می‌دهد.

کارمزد مبادله توکن‌ها

کارمزد مبادله توکن‌ها، به‌صورت خودکار به استخر‌های مربوطه واریز می‌شود و کاربران به‌میزان سهمی که از نقدینگی هر استخر دارند، از کارمزدهای جمع‌شده درآمد کسب می‌کنند. در نهایت، تأمین‌کنندگان نقدینگی هر زمان که بخواهند می‌توانند توکن‌هایLPرا به قرارداد هوشمند واریز کرده و توکن‌های سپرده‌گذاری‌شده در استخر را به‌همراه سود حاصل از کارمزدها دریافت کنند. میزان و نحوه توزیع سود حاصل از کارمزد‌ها در میان تأمین‌کنندگان نقدینگی، بسته به مدل اقتصادی طراحی شده برای هر پروتکل متفاوت است. به‌عنوان مثال صرافی یونی سواپ،۰.۳٪از ارزش هر معامله را به‌عنوان کارمزد دریافت کرده و مستقیماً به تأمین‌کنندگان نقدینگی انتقال می‌دهد.

صرافی سوشی سواپ نیز۰.۳٪از هر معامله کارمزد می‌گیرد؛ . اما بخشی از آن را به پلتفرم کشت سود خود اختصاص می‌دهد. از طرفی پلتفرم‌های دیگر ممکن است . برای جذب کاربران بیشتر، . کارمزد کمتری دریافت کنند. مثلاً صرافی پنکیک سواپ،۰.۲٪از ارزش معامله را به‌عنوان کارمزد از معامله‌گران دریافت کرده . و به تأمین‌کنندگان نقدینگی اختصاص می‌دهد. اما همۀ داستان بازارسازهای خودکار و استخرهای نقدینگی این نیست. یکی از خطرات بالقوه برای تأمین‌کنندگان نقدینگی در بازارسازهای خودکار، زیان غیردائمی (impermanent loss) است که در بخش بعد آن را توضیح می‌دهیم.

بازارساز خودکار یکی از مهم‌ترین دستاوردهای امور مالی غیرمتمرکز (دیفای) است.

اگرچه بازارسازهای خودکار در مقایسه با صرافی‌های دارای دفتر سفارشات محدودیت‌های خاص خود را دارند. و اگرچه کار با آنها به‌ راحتی صرافی‌های سنتی نیست، . اما نوآوری آن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال بسیار ارزشمند است. نباید فراموش کنیم . که بازارسازهای خودکار هنوز در مراحل ابتدایی توسعه خود هستند. انواعی از این بازارسازها مانند یونی سواپ، . سوشی سواپ و پنکیک سواپ (PancakeSwap) که ما امروزه می‌شناسیم و استفاده می‌کنیم، . معمولاً رابط کاربری زیبا و کاربرپسندی دارند، . اما هنوز هم از نظر قابلیت محدود هستند.

این صرافی‌ها هم مانند هر نوآوری دیگری به زمان احتیاج دارند. تا همه قابلیت‌های خود را به نمایش بگذارند. و به حداکثر پتانسیل خود دست یابند. در آینده‌ای نه‌چندان دور و با پیشرفت هرچه بیشتر این فناوری، . بازارسازهای خودکار طوری طراحی خواهند شد. که علاوه بر کاربرپسندبودن، . کارمزد کمتر و در نهایت نقدینگی بیشتری را برای کاربران دیفای به ارمغان بیاورند.

انواع بروکر فارکس

انواع بروکر فارکس
انتخاب بروکر مناسب اولین قدم برای موفقیت در بازار های مالی میباشد، اما اولین نکته برای انتخاب بروکر فارکس مناسب، این است که ابتدا باید از انواع بروکر و تفاوت های آن ها اطلاع داشته باشید.

به صورت کلی بروکر ها به دو دسته Dealing Desk (DD) و No Dealing Desk (NDD) تقسیم می شوند.

• به بروکر های Dealing Desk بازارساز یا market maker نیز گفته می شود.

و بروکرهای No Dealing Desk (NDD) به بخش های کوچکی تقسیم میشوند که عبارتند از:

• بروکر های مستقیم پرداز یا ( Straight Through Processing ) که آن ها را با نام مخفف STP نیز می شناسند و بروکر هایی که هم مستقیم پرداز هستند و هم اینکه، شبکه ارتباطات الکترونیک دارند که آن ها را به عنوان ( ECN + STP ) نیز می شناسند.

بروکر Dealing Desk

Dealing Desk در زبان فارسی به معنای میز معاملات است که آن را به اختصار ( DD ) می نامند.

حال اگر در این نوع بروکر معامله انجام دهید، طرف مقابل شما خود بروکر میباشد و جهت مقابل معامله را بر عهده میگیرد، همچنین این نوع بروکر ها از طریق اسپرد در آمد زایی می کنند.

به عنوان مثال اگر روی یک جفت ارز با حجم 10هزار واحد، در بروکر DD وارد معامله شوید، بروکر سعی میکند که در ابتدای کار، متناسب با سفارش شما یک سفارش مخالف در جهت معاملاتی شما از یک مشتری دیگر پیدا کند و با این کار خودشان در مقابل شما قرار نمیگیرند و عملا ریسک خود را کاهش میدهند، با این روش از طریق اسپرد سود خود را دریافت می کنند.

اما در صورتی که هیچ معامله گری در آن طرف مقابل قرار نداشته باشد، بروکر باید خودش طرف مقابل معامله را بر عهده گیرد، در این جا هر چه معامله گر سود کند از آن طرف بروکر دچار ضرر میشود.

ریسک کار بروکر ها زمانی بالا میرود که معامله گران زیادی، معاملات موفقی داشته باشند و سود کنند، اما بروکر ها برای جلوگیری از ورشکستگی در این مواقع، سیاست های مدیریتی خود را در نظر میگیرند.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بروکر آی سی ام ICM

بروکر No Dealing Desk

همانطور که از نام این بروکر ها پیداست، بروکر های بدون میز معامله ( NDD ) سفارشات مشتریان خود را از طریق میز معامله انجام نمیدهند و طرف مقابل معامله شما را به عهده نمیگیرند و فقط دو طرف معامله را به هم متصل میکنند.

که طرف مقابل معامله گران را تأمین کنندگان ‌ نقدینگی ( Liquidity provider ) تشکیل میدهد که شامل مؤسسات مالی مانند صندوق ‌های سرمایه ‌گذاری، صندوق ‌های پوشش ریسک ( Hedge funds )، بانک ها و غیره میباشد.

هدف این نوع بروکر ها این میباشد که، فضای معاملاتی راحت تری برای معامله گران خرده فروش ایجاد کنند، این بروکر ها نرخ های بین بانکی را ارائه میدهند و سود این بروکر ها از طریق اسپرد و کمیسیونی که از معامله گران دریافت میکنند، تامین میشود.

این نوع بروکر ها به دو نوع STP و STP+ECN تقسیم میشود.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بررسی و معرفی بروکر آی اف سی مارکتس IFCMARKETS

بروکر STP

یروکرهای فارکس دارای سیستم STP یا همان ( Straight Through Processing )، معمولاً تأمین ‎ کنندگان نقدینگی زیادی دارند که این تامین کنندگان، هر کدام قیمت پیشنهادی فروش و قیمت پیشنهادی خرید مختص به خود را دارد.

سیستم STP سفارشات مشتریان خود را مستقیماً به تأمین ‎ کنندگان نقدینگی ( Liquidity provider ) خود متصل میکند، که این تامین ‎ کنندگان به بازار بین بانکی دسترسی دارند.

به صورت کلی بروکر هایی که هم NDD و هم STP هستند، دارای تامین کنندگان نقدینگی بیشتری میباشند و هر کدام از آن ها نرخ های خرید و فروش ( Bid و Ask ) مختص به خود را دارند.

اکثر بروکر های STP اسپرد های متغیری دارند، اما برخی از آن ها اسپرد ثابت نیز ارائه میدهند.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بررسی و معرفی بروکر کپیتال اکستند CapitalXtend

بروکر STP+ECN

بروکر های STP+ECN سفارشات معامله گران را با سایر سفارشات مشتریان در یک شبکه ارتباطی الکترونیکی ( Electronic Communication Network ) در مقابل یک دیگر قرار میدهد.

بروکر ECN واقعی، به معامله گر این امکان را میدهد تا به بازار بین‌ بانکی دسترسی داشته باشد و بتواند قیمت ‌های واقعی مشارکت کنندگان که در جهت مقابل معامله قرار دارند را مشاهده کند.

ترکیبی از مدل های ECN و STP به معامله گران این امکان را می دهد تا از خدمات الکترونیکی با کیفیت برای تجارت راحت در بازار ارز بهره مند شوند.

استفاده از مدلهای STP و ECN ، دست بازار ساز ( MM ) را از این بازار کوتاه می کنند و می تواند مناسب ترین گزینه برای معامله گران و کارگزاران باشد.

این مشارکت ‎ کنندگان میتوانند بانک ‎ ها، موسسات مالی، صندوق ‎ های پوشش ریسک و حتی سایر بروکرها باشند.

همچنین در این بروکر ها معاملات دارای شفافیت کاملی میباشد و میتوان با خیالی راحت تر بر اساس میزان ریسک پذیری و حجم معاملات خود وارد معامله شد.

از تفاوت های این دو گزینه میتوان به این مورد اشاره کرد که، یک کارگزار STP می تواند از استخر پول خود بازارساز (Market Maker) چیست؟ بین ارائه دهندگان نقدینگی مختلف انتخاب کند، در حالی که یک کارگزار بازار بین المللی ارز ECN یا یک کارگزار سهام ECN خود یک چهره اصلی به شمار میرود.

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بروکر اف ایکس پرو FxPro

اطلاعات بیشتر در مورد سایر بروکرها: بررسی و معرفی بروکر لایت فارکس LiteForex

جمع بندی کلی

در بازار فارکس، معامله‌ گران بر اساس الزامات و خواسته‌ های خود از هر یک از این بروکرها استفاده میکنند و تصمیم ‌گیری برای استفاده از انواع این بروکر ها، زمانی امکان پذیر است که انواع مختلف آنها را همراه با مزایا و معایب ‌شان را بشناسید، اما بهتر است بیشتر به دنبال بروکری باشید که طرف مقابل شما خود آن بروکر نباشد.

بروکر ها را میتوان به دو دسته Dealing Desk (DD) و No Dealing Desk (NDD) تقسیم کرد.

به بروکر های Dealing Desk ، بازار ساز یا market maker نیز گفته میشود.

همچنین بروکر های No Dealing Desk به دو دسته STP و STP+ECN تقسیم میشود.

کلام آخر این که بهتر است از بروکر هایی که اعتبار کافی و رگوله مناسب دارند استفاده کنید، و آن ها را مد نظر قرار دهید و از بروکر های تازه تاسیس که تبلیغات و پیشنهادات وسوسه کننده توسط این بروکر ها ارائه میشود دوری کنید.

شما دوستان عزیزمی توانید بروکر های دارای اعتبار و رگولاتوری مطمئن را در قسمت ( بروکر فارکس ) مجموعه مشاهده کنید.

بازارساز خودکار (AMM) در کریپتو چیست؟

وقتی صحبت از تجارت کریپتو می‌شود، اصطلاحات جدید زیادی برای یادگیری وجود دارد. یکی از این اصطلاحات، بازارساز خودکار (AMM) است که اکنون روزانه توسط معامله گران برای انجام معاملات استفاده می‌شود. در این مقاله به معرفی کامل این ابزار جدید در صنعت کریپتو، خواهیم پرداخت.

اقتصاد آنلاین – حسین قطبی؛ درک اینکه چگونه همه چیز در صنعت کریپتو کار می‌کند، ممکن است کمی طول بکشد. این مطمئناً می‌تواند، برای معاملات کریپتو مورد نیاز باشد، زیرا تعدادی ابزار ضروری مختلف با ویژگی‌های اضافی در این مهارت استفاده می‌شوند. یکی از این ابزارها، بازارساز خودکار (Automated Market Makers) است که اکنون روزانه توسط معامله گران برای انجام معاملات استفاده می‎شود. اما بازارساز خودکار چیست و آیا می‌تواند برای شما مفید باشد؟

بازارساز خودکار (AMM) چیست؟

یکی از آرزوهای کلیدی بسیاری از دارندگان ارزهای دیجیتال، تجارت با اعتماد است. متأسفانه، اشخاص ثالث و مقامات مرکزی می‌توانند، در امور مالی مشکل ساز و وقت گیر باشند، بنابراین خدمات مالی غیرمتمرکز (DeFi) برای حذف این مسائل طراحی شده است. اینجاست که بازارسازان خودکار کمک کننده هستند.

بازارساز خودکار یک ابزار یا پروتکل دیجیتالی است که برای تسهیل تراکنش‌های رمزنگاری شده غیر قابل اعتماد، یعنی بدون شخص ثالث استفاده می‌شود. در حالی که همه صرافی‌های ارزهای دیجیتال از آنها استفاده نمی‌کنند، اما توسط همه صرافی‌های غیر متمرکز ارزهای دیجیتال (DEX) استفاده می‌شوند. با این حال، امروزه بسیاری از صرافی‌های بزرگ ارزهای دیجیتال، مانند کوین‌بیس و کراکن، از مدل غیرمتمرکز استفاده نمی‌کنند که می‌تواند برای برخی ناامیدکننده باشد، زیرا کل ایده ارزهای دیجیتال عمدتاً مبتنی بر تمرکززدایی است. بنابراین، اگر می‌خواهید از یک صرافی کاملاً غیرمتمرکز استفاده کنید، با یک بازارساز خودکار سر و کار دارید.

اولین صرافی غیرمتمرکز که یک بازارساز خودکار موفق را راه اندازی کرد یونی سواپ بود که در بلاکچین اتریوم وجود دارد. از زمان راه اندازی آن در سال 2018، سازندگان بازار خودکار در حوزه DeFi بسیار رایج تر شده‌اند. در هیچ کجای خارج از صنعت DeFi یک بازارساز خودکار پیدا نخواهید کرد. آنها اساساً جایگزینی برای دفترهای سفارش معمولی هستند که توسط صرافی‌های معمولی استفاده می‌شود. به جای اینکه یک کاربر برای خرید دارایی از کاربر دیگر قیمتی ارائه دهد، AMM ها وارد عمل می‌شوند و دارایی‌ها را تا حد امکان دقیق قیمت گذاری می‌کنند.

یک بازارساز خودکار چگونه کار می کند؟

بازارسازان خودکار به فرمول‌های ریاضی، برای قیمت گذاری دارایی‌ها به طور خودکار و بدون دخالت انسان متکی هستند. استخرهای نقدینگی نقش کلیدی دیگری در این فرآیند دارند. در یک صرافی رمزنگاری، یک استخر نقدینگی واحد حاوی انبوهی از دارایی‌هایی است که در یک قرارداد هوشمند قفل شده‌اند. هدف اصلی این توکن‌های قفل‌شده، تامین نقدینگی است، از این رو نام آن‌ها هم در این راستا گذاشته شده است. استخرهای نقدینگی برای ایجاد بازار به ارائه دهندگان نقدینگی (یعنی ارائه دهندگان دارایی) نیاز دارند. این استخرهای نقدینگی را می‌توان برای اهداف متعددی مانند؛ استیک کردن و بازده و استقراض یا وام‌دهی استفاده کرد.

در داخل استخرهای نقدینگی، دو دارایی مختلف با هم جمع می‌شوند تا یک جفت معاملاتی را تشکیل دهند. به عنوان مثال، اگر در یک بورس غیرمتمرکز، دو نام دارایی را در کنار یکدیگر مشاهده کرده‌اید که با یک اسلش رو به جلو (مانند USDT/BNB، ETH/DAI) از یکدیگر جدا شده‌اند، پس یک جفت معاملاتی را مشاهده کرده‌اید. این جفت‌های نمونه، توکن‌های ERC-20 در بلاکچین اتریوم هستند (همانطور که اکثر صرافی‌های غیرمتمرکز هستند). نسبت مقدار یک دارایی به دارایی دیگر در یک جفت معاملاتی، لزوماً نباید برابر باشد. به عنوان مثال، یک استخر نقدینگی می‌تواند، دارای ۸۰ درصد توکن اتریوم و ۲۰ درصد تتر باشد که نسبت کلی آن ۴:۱ است. اما استخرها نیز می‌توانند نسبت مساوی داشته باشند.

هر کسی می‌تواند با واریز نسبت از پیش تعیین شده دو دارایی در یک جفت معاملاتی به یک بازارساز تبدیل شود. معامله گران می‌توانند به جای معامله مستقیم با یکدیگر، دارایی‌ها را در مقابل استخر نقدینگی معامله کنند. صرافی‌های غیرمتمرکز مختلف، می‌توانند از فرمول‌های مختلف AMM استفاده کنند. درAMM یونی سواپ از یک فرمول نسبتاً ساده استفاده می‌شود، اما با این وجود بسیار موفق بوده است. در ابتدایی ترین شکل خود، این فرمول خود را به صورت "x * y = k" نشان می‌دهد. در این فرمول، "x" مقدار اولین دارایی در یک استخر نقدینگی و یک جفت معاملاتی و "y" مقدار دارایی دیگر در همان استخر و جفت است. با این فرمول خاص، هر مجموعه معینی که از AMM استفاده می‌کند، باید همان نقدینگی کل را بر مبنای ثابت حفظ کند، به این معنی که "k" در این معادله یک ثابت است. سایر DEX ها از فرمول‌های پیچیده‌تری استفاده می‌کنند.

جوانب مثبت بازارسازان خودکار

همانطور که قبلاً ذکر شد، AMM ها می‌توانند واسطه‌ها را از بین ببرند و تجارت در DEX ها را کاملاً غیرقابل نیاز به اعتماد، عنصری ارزشمند برای بسیاری از دارندگان کریپتو، کنند. AMM ها همچنین به کاربران انگیزه‌ای برای تامین نقدینگی در استخرها می‌دهند. اگر فردی یک استخر معین را با نقدینگی فراهم کند، می‌تواند از طریق کارمزد تراکنش‌های سایر کاربران درآمد غیرفعالی کسب کند. این نوع درآمد، دلیلی است که ارائه دهندگان نقدینگی در DEX بسیار زیاد هستند.

به همین دلیل، AMM ها مسئول آوردن نقدینگی به یک صرافی هستند که در واقع اصل و اساس آنهاست. بنابراین، در یک DEX، AMM ها بسیار مهم هستند. علاوه بر این، ارائه‌دهندگان نقدینگی می‌توانند از طریق AMM و استخرهای نقدینگی از بازده استیکینگ بهره ببرند. سود ناشی از این مورد، شامل شخصی می‌شود که از رمزارزهای خود برای دریافت دارایی‌های استخر نقدینگی در ازای ارائه نقدینگی استفاده می‌کند. ارائه دهندگان همچنین می‌توانند دارایی‌های خود را بین استخرها جا به جا کنند تا بازده خود را به حداکثر برسانند. این بازده معمولاً به صورت بازدهی درصدی سالانه (APY) است.

معایب بازارسازان خودکار

در حالی که AMM ها بسیار مفید هستند، می‌توانند جنبه های منفی خاصی نیز داشته باشند، از بازارساز (Market Maker) چیست؟ جمله لغزش یا افت (slippage) که زمانی اتفاق می‌افتد که بین قیمت پیش بینی شده یک سفارش و قیمت سفارشی که در نهایت اجرا می‌شود، تفاوت وجود دارد. این امر با افزایش مقدار نقدینگی در یک استخر معین کاهش می‌یابد.

علاوه بر این، AMM ها و استخرهای نقدینگی نیز با زیان دائمی همراه هستند. این شامل از دست دادن وجوه از طریق نوسانات در یک جفت معاملاتی است. این نوسان به قیمت یک یا هر دو دارایی در جفت اشاره دارد. اگر ارزش دارایی در هنگام برداشت کمتر از آن باشد که در هنگام سپرده گذاری بوده است، دارنده آن متحمل زیان دائمی و حاصل شده، می‌شود. از دست دادن دائمی، یک مشکل رایج در سراسر DEX است، زیرا ارزهای رمزپایه طبیعتاً فرار و غیرقابل پیش بینی هستند. با این حال، در برخی موارد، یک دارایی از افت قیمت خود بهبود می‌یابد، به همین دلیل است که این نوع از دست دادن ارزش به عنوان "ناپایدار" شناخته می‌شود.

خطر بازارسازان خودکار در DeFi ها

در حالی که سازندگان بازار خودکار، می‌توانند در داخل DEX بسیار مفید باشند، مطمئناً خطرات خاصی را برای معامله گران و سرمایه گذاران ایجاد می‌کنند. به همین دلیل، بسیار مهم است که هنگامی که از خدمات یک پلتفرم DeFi که می‌خواهید استفاده کنید، قبل از پرداخت هر وارد کردن سرمایه‌‌ای خود مطلع شوید. به این ترتیب، می‎توانید تا حد امکان برای افت قیمت یا سقوط غیرمنتظره آماده شوید.

سلب مسئولیت: سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال و سایر عرضه‌ اولیه‌های آن‌ها (ICO) بسیار پرخطر و گمانه زنی است و این مقاله توصیه‌ای از طرف اقتصاد آنلاین یا نویسنده به عنوان سیگنالی برای خرید یا فروش رمزارزها تلقی نمی‌شود. از آنجایی که موقعیت هر فردی منحصر به فرد است، همیشه باید قبل از تصمیم گیری مالی با یک متخصص واجد شرایط مشورت شود.